Maandag 19 juni…. 27 graden.... Onze laatste vakantie week. Volgende week zij we weer thuis. Dan is onze 55 jarige huwelijksreis, ons cadeau aan elkaar, een schat aan herinneringen. Toen ik vanmorgen wakker werd scheen de zon. Afgelopen nacht heeft het geregend en alles rook heerlijk fris. In de loop van de ochtend verdween de zon achter een dit wolkendek en tegen twaalf uur heeft het heel even geregend. Om één uur kwam de zon weer tussen de wolken en zagen we de lucht weer opklaren. We moesten nog wat boodschappen doen in Sarlat. In Sarlat zijn we eerst naar het historische centrum gereden. We zijn wel eerder in Sarlat geweest maar iedere keer als er markt was en nooit hebben we in de middeleeuwse straatjes rond gelopen. Dat hebben we nu wel gedaan en wat is het daar mooi.
Geschiedenis van Sarlat
Sarlat-la-Canéda, zoals de stad officieel heet, ontstond in de 9e eeuw toen hier een klooster van de benedictijnen werd gebouwd. Sarlat vergaarde haar glorie vooral vanaf de 13e eeuw toen het een belangrijke handelsstad werd op de weg naar Santiago de Compostela. Daarna heeft het eeuwenlang een sluimerend bestaan geleid. Er was geen belangstelling om deze streek te moderniseren of erin te investeren. Dat heeft ertoe geleid dat de Dordogne in zijn authentieke vorm gebleven is wat het was. En dat is nú juist het aantrekkelijke van deze streek en de oorzaak van de grote toeristische belangstelling.
Het oude centrum van Sarlat
Een van de mooiste middeleeuwse steden in de Dordogne is Sarlat, een stad met veel charme en grandeur. In de gerestaureerde binnenstad zijn meer dan 250 renaissancehuizen. Van heel Frankrijk staan in Sarlat de meeste monumenten per vierkante meter. De binnenstad is geheel autovrij wat bijdraagt aan de middeleeuwse sfeer. Je kan heerlijk door de smalle straatjes wandelen, af en toe een trapje op, dan weer naar beneden en telkens wanneer u een hoek omgaat ligt er weer een pittoresk straatje voor je.
Cathédrale Saint-Sacerdos
De Cathédrale Saint-Sacerdos staat in het zuidelijke gedeelte van het oude centrum. Omdat er lange tijd aan de kerk is gebouwd tussen de 14e en 17e eeuw zij verschillende bouwstijlen zichtbaar. Door de deur in de klokkentoren die uit de 12e eeuw dateert kunt u naar binnen. In de kerk hangen schilderijen, beelden en een overhangend orgel uit 1770.
Als je door Sarlat’s oude centrum loopt, en goed om je heen kijkt, dan ontdek je de prachtige monumenten zoals de Cathédrale St. Sacerdoor, de markthal en de Manoir de Gisson. Vandaag op maandagmiddag was het niet druk in de stad. We slenterde door de mooie oude, smalle straatjes, de mooie huizen en eeuwenoude gebouwen, en ik heb lopen genieten van de een gezellige sfeer, leuke terrasjes en restaurantjes en natuurlijk foto’s gemaakt om het beeld wast te houden zoals het er in de middeleeuwen uit moet hebben gezien. Place du Marché aux Oies zo heet het pleintje met het bekende standbeeld van de drie bronzen ganzen. Op dit pleintje was vroeger de markt voor pluimvee. Ook hier staan prachtige huizen met winkeltjes. Aan dat plein vind je ook het Manoir de Gisson. Het Manoir de Gisson gebouw dateert uit de dertiende eeuw na Christus. Het gebouw ligt aan het Place du Marché aux Oies, nagenoeg in het hart van de plaats Sarlat. In feite bestaat dit bijzondere herenhuis uit twee gebouwen, die met elkaar zijn verbonden door een zeshoekige toren uit de dertiende eeuw. Het landhuis van Gisson is gelegen in het hart van de oude stad van Sarlat op het Ganzenplein, het is de enige waar je naar binnen kunt.
In al de jaren dat ik nu door Frankrijk op vakantie ben geweest heb ik al veel mooie dorpen en stadjes gezien. Maar Sarlat is wat mij betreft één van de mooiste. Het was een wirwar van straatjes waar we door heen hebben lopen dwalen, hellingen naar beneden, trapjes op en af zorgde ervoor dat we de richting kwijt raakte. Toen onze benen ons lieten merken dat we langzamerhand weer terug naar de auto moesten gaan lopen stonden we om ons heen te kijken, waar nu heen, Gelukkig zag ik het bord Centrum voor toeristische. Daar een kaart gehaald en toen samen een tijd op een bankje de kaart zitten bestuderen. Het was lastig om duidelijk te krijgen waar we precies zaten maar toen we dat wisten konden we de juiste richting kiezen en vonden we onze auto weer. Met pijnlijke voeten, pijnlijk onderstel en moe, maar voldaan zakte ik op de bank van de auto. Op naar de Lidl waar we nog even een paar boodschappen gehaald hebben. Een dag om nooit te vergeten.
Reactie plaatsen
Reacties