2 Juli … 21 graden Vandaag een week geleden lieten we het huisje waar we 6 weken hebben genoten van de natuur, de rust, de ruimte, de zon en de vele planten en bloemen die weelderig bloeide en groeide. Dinsdag was onze laatste reisdag. Voor de laatste keer reden over de mooie smalle wegen in de Dordogne naar de snelweg. Daar was het rustig en ging alles prima totdat we België naderde. Het werd druk op de weg, veel vracht verkeer. Eenmaal over de grens van België zagen we de verkeersborden 70 km … 50 km aangeven. We voegde ons achter het langzaam rijdend verkeer. Heel België door file rijden te midden van een onafzienbare rij vracht wagen. De gewone auto, waren in de minderheid. Henk bleef rustig en ontspannen en ik deed mijn ogen dicht en dommelde steeds even weg. Pas toen we over de grens van ons thuisland waren konden we weer gewoon op trekken. Tot vlak bij huis, daar reden we weer een file in. De hele rit door België had de tijd dat we thuis zouden zijn op onze ‘Truus’ met 2,5 uur verhoogt. We hadden gedacht op rond half 3 Waddinxveen binnen te rijden, het werd uiteindelijk kwart over vijf toen we bij Sandra de auto parkeerde om daar even een kopje koffie/thee te drinken en bij te kletsen. 

Maandag 26 juni 24… graden .... Na een rustige avond en nacht hebben we na ons ontbijt de auto weer ingepakt en tegen 11 uur verlieten we dit mooie overnachtingplekje. Het was gelukkig minder warm dan gisteren, het werd 25 graden en er stond wind waardoor het erg behaaglijk weer was vandaag. Ik schrijf wel 'overnachtingsplekje', maar je zo er zomaar een vakantie week kunnen door brengen. Een huisje van alle gemakken voorzien en uit de boekjes die er lagen las ik dat er genoeg te zien is in de omgeving. We zijn eerst benzine wezen halen en we zijn in een paar verschillende Supermarche’s  op zoek geweest naar een wens van mijn zoon. Via de peage zijn we naar Roye gereden. Bij Parijs reden we de N 104 het was druk maar we hebben maar een paar minuten langzaam rijdend verkeer gehad. Om half 4 waren we in Roye en reden we Parc de Fresnoy op.    

Zondag 25 Juni …  34 graden  ... Het was vandaag een snikhete dag. Vanmorgen om 7 uur stonden we naast ons bed. Henk ging zich wassen en ik ben gelijk begonnen met de afhalen van het bed, de lakens opvouwen en alles in de waszak stoppen. Na ons ontbijt hebben we de laatste spullen in de auto gelegd en toen… de hele caravan schoon maken. Henk ging de vuilniszakken naar de stort brengen.  Tegen  11 uur was alle pico bello en hebben we afscheid genomen van de camping eigenaar. Het was ondertussen al 28 graden en de zweetdruppels begonnen weer te stromen. Tijdens onze rustige en ontspannen autorit hebben we de airco aan gezet en zo bleef het in de auto aangenaam. Eindeloos veel velden vol graan en mais, prachtig gekleurd gleden zag ik langs me heen glijden. Op twee plekken zijn we gestopt om wat te eten en te drinken. Dan voelde we hoe warm het was. Om even over  vieren reden we Nouan-le-Fuzelier binnen.

23 Juni…. 28 graden… De ochtend begon met laag hangende bewolking. Van de rotsen aan de overkant was nog maar de helft te zien. In de loop van de ochtend voelde je dat de zon probeerde door te breken en tegen 12 uur glinsterde de bomen en struiken in de doorbrekende zon en werd het gelijk warm.  Ik heb vanmorgen een was van 10 dagen in de wasmachine gestopt en een uur later op de lijnen gehangen. Daarna zij we even een paar boodschappen wezen doen. Weer terug was de was droog en kon alles opgevouwen  worden. We zijn vandaag begonnen met inpakken. Mijn rug protesteert regelmatig dus verdeel ik de taken en ga tussen dingen doen elke keer een poos zitten. 

22 Juni 2023…28 graden... Na  een regenachtige en rustige ochtend waarin ik de herinneringen aan mijn vader schreef zijn we om 1 uur in de auto gestapt. Ons plan voor vandaag was door de regen veranderd. Als laatste uitstapje  had ik gekozen voor een dagje Limeuil. Ruim 40 km vanaf de camping. Dit dorp valt ook onder één van de mooiste dorpjes van Frankrijk. Het is een dorp langs twee rivieren. De Dordogne en de Vézére. Dit dorp is misschien één van de oudste nu nog bewoonde plek in Frankrijk want hier zijn spulletjes gevonden van mensen die aan het einde van de laatste ijstijd op rendieren en mammoeten jaagden.  Ik las op internet dat daar een prachtige panoramatuin is met het mooiste uitzicht op de twee rivieren.  Maar de regen viel met dikke druppels in het water en in de regen rond te lopen…. Nee dat doen we niet. Dus moet ik het doen met een paar foto's die ik  op internet kon downloaden. 

22 Juni 2023 … 22 graden... De zon is nog een dagje op vakantie en als ik de weerberichten moet geloven wordt het vandaag een regenachtige dag. Bij het wakker worden had ik meteen herinneringen aan mijn vader. Vandaag is zijn geboortedag 1927 nu het 96 jaar. Twee jaar geleden is hij van ons heen gegaan en nog iedere dag mis ik hem. Tegelijkertijd ben ik intens dankbaar dat hij zolang bij ons is geweest en dat we van zoveel hebben mogen genieten. In al mijn herinnering is hij een rustpunt in mijn leven geweest.  Als klein meisje zat bij hem op de fiets. Ik weet nog goed dat het fietsbakje los schoot en ik met bakje en al op straat terecht kwam. Ik brullen en Papa die me op tilde en over mijn bol aaide en me weer achterop de fiets vast zette en mijn handje vast hield. Papa die,  als ik geplaagd werd met het brilletje op mijn neus en de pleister op mijn oog, tegen mij zei dat de bril mij juist heel mooi maakte. Pa die er voor me was als ik hem nodig had. Wanneer we bij hem waren in zijn warme en gezellige huis was het altijd gezellig. Ik heb een schat aan herinneringen aan hem en juist als ik hem mis komen soms hele kleine dingen omhoog en die maken me dankbaar en blij.

Woensdag 21 Juni … 28 graden   ZOMER!!! ... Dan verwacht je de zon, maar nee hoor toen ik uit bed kwam zag ik een grijze bewolkte lucht. Het was niet koud, dus hebben we buiten zitten ontbijten en daarna heb ik op internet wat zitten rondkijken. De weersvoorspellingen voor vandaag waren niet goed. Op drie verschillende sites las je dat er over de hele dag regen en onweer zou komen. vanmorgen heeft het weet  keer 10 druppels geregend en de rest van de dag…. droog, alleen wel grijs en geen zon. Pas laat in de middag hebben we weer even de zon gezien

 Of dit een 'dierbare’ herinnering is weet ik niet maar we zijn het nooit vergeten en nu 11 jaar later hebben we nog altijd af en toe en hier daar nazaten van die beestje die toe ons huis bezet hebben. 

Dinsdag 20 juni …. 25 - 28 graden ... Het was grijs buiten toen ik om 7 uur opstond. Op de auto en op de stoel die buiten staat zag ik dat het vannacht geregend had.  Niet veel later hoorde ik de regen op het dak van de caravan spetteren. Ik heb een kopje thee gezet en mijn IPad gepakt om een spelletje te spelen. Na twee spelletje heb ik op mijn laptop de foto’s van gisteren in mijn blog geüpload. Nu is het bijna tien uur, Henk slaapt nog, of eigenlijk moet ik schrijven; hij slaapt weer. De regen lokte hem weer naar zijn bed. Ook dit is vakantie. Gewoon doen waar we zin in hebben en niet op de tijd letten.

Maandag 19 juni…. 27 graden.... Onze laatste vakantie week. Volgende week zij we weer thuis. Dan is onze 55 jarige huwelijksreis, ons cadeau aan elkaar, een schat aan herinneringen.  Toen ik vanmorgen wakker werd scheen de zon. Afgelopen nacht heeft het geregend en alles rook heerlijk fris. In de loop van de ochtend verdween de zon achter een dit wolkendek en tegen twaalf uur heeft het heel even geregend. Om één uur kwam de zon weer tussen de wolken en zagen we de lucht weer opklaren. We moesten nog wat boodschappen doen in Sarlat.  In Sarlat zijn we  eerst naar het historische centrum gereden.  We zijn wel eerder in Sarlat geweest maar iedere keer als er markt was en nooit hebben we in de middeleeuwse straatjes rond gelopen. Dat hebben we nu wel gedaan en wat is het daar mooi.

 Zondag 18 Juni …. 30 graden ... De dag begon stralend en warm. Om tien hebben we bu ten naar de kerkdienst van onze kerkelijke gemeente de Rank  in Waddinxveen gevolgd. Ons plan voor vandaag was om een uurtje naar Sarlat te gaan en daar wat rond kijken,  maar door de drukkende warmte  ging Henk liever niet naar de stad. Hij stelde voor om een eindje te gaan rijden en in een klein dorp wat rond wandelen. We besloten naar Belves als einddoel aan te houden. In Cenac een dorpje 6 km van Vitrac stopte we bij een mooie oude kerk.  Eglise de Cenax is gebouwd in de 11e en 12e eeuw. Het oudste deel  zijn de muren van het schip, die ook kleine originele romaanse traveeën behouden, wat wijst op een constructie uit de 11e eeuw. Het koor, herbouwd tijdens een tweede campagne van werken, is kenmerkend voor de 12e of het begin van de 13e eeuw. De klokkentoren dateert mogelijk uit de 14e eeuw. De begraafplaats is ommuurd sinds 1610 en heeft nog hele oude graven.

Zaterdag 17 juni …. 30 graden... De zon kierde door de gordijnen toen ik 8 uur uit bed kwam. Op mijn iPad zag ik dat het al 21 graden was. Het beloofde een warme dag te worden. Nu is het twaalf uur en zit ik niet op het balkon maar op een schaduwplekje in de schaduw van een boom. Het is warm op het balkon. We hebben het tafeltje onder een boom gezet en daar heb ik heerlijk deze dierbare herinnering zitten schrijven.

Vrijdag 16 Juni…  29 graden…. Ik was vroeg wakker, de mist omhulde de bomen en legde een vochtige laag over de aarde. Het was kil buiten en ook in de caravan had je een vest nodig. Rond half negen zag ik dat de zon de mist langzaam begon op te lossen. De lucht werd blauw en de temperatuur steeg langzaam boven de twintig graden.  16 juni 2004 …. Ik moest vandaag denken aan 19 jaar geleden, de dag dat tante Annie jarig was en de dag dat mijn moeder, haar zus, overleed. Zoveel jaren later en nog staan de herinneringen aan die dag vol gevoelens in mij gegrift. Gek misschien maar ik kan mijn moeder soms nog zo missen. Ik zou zo graag nog eens gewoon een  kopje thee met haar drinken en kletsen  over de gewone dingen van ons leven.  Juist op zo dag als vandaag komt dit in mijn herinneringen. 19 jaar later. Sinds  februari 2021 zijn Pa en Ma zijn weer samen en ik ben nu ouder dan dat mijn moeder was toen we afscheid van elkaar moesten nemen en zij naar het land van louter licht ging.

Donderdag 15 Juni … 24 graden ... Onze eerste vakantie dag waar de zon zelf een dagje afwezig was achter de wolken. Pas tegen vanmiddag vijf uur liet de zon zich heel even zien. We zouden vandaag een uitstapje naar Gourdon gaan maken. Maar Henk wilde het liever een dag uitstellen. Hij stelde voor om vandaag boodschappen te gaan doen, dat was nodig en dan morgen ons uitstapje naar Gourdon. Helemaal prima. Dus vandaag een ritje naar Sarlat om te zorgen dat we weer wat te eten en te drinken hadden. Weer thuis hebben we buiten zitten lezen. Zelf had ik pech vandaag. Ik heb de hele dag nadat ik me verstapt heb behoorlijk veel last van mijn rug en been gehad. Soms zo erg dat ik bijna niet meer kan staan en echt een poos met mijn been omhoog moet gaan zitten om het rust te geven. Na de vakantie heb ik een afspraak staan bij de neuroloog om het probleem, wat dit jaar alleen maar vervelender,  is geworden te bespreken.

Woensdag 14 Juni …29 graden... Een bijzondere en spannende dag… want het wachten was vandaag op het telefoontje van Kyra. Zij kreeg vandaag te horen of ze wel of niet geslaagd is voor haar VWO opleiding.   Op de 21e huwelijksdag van haar vader en moeder. Dubbel feest. Om kwart over twee rinkelde de telefoon en JA .. Kyra is geslaagd. De vlag mag uit en de boeken kunnen de kast in. Ik was ontroerd toen ik het haar hoorde vertellen. Ben zo trots op haar. Nu ik dit schrijf heb ik haar cijfers gezien en deze zijn prima. Een goede start voor de toekomst. Ik had nooit gedacht dat ik me zo blij zou voelen nu is de foto’s zie waar ze stralend van geluk op staat met de vlag met daaraan haar schooltas in de hand. Later zag ik het filmpje dat ze gebeld werd en te horen kraag dat ze geslaagd is. Zo ontroerend. Fijn om te zien dat Tijn ook bij haar was. Samen die bijzondere moment delen.

Dinsdag 13 Juni … 27 graden ... De weersvoorspellingen voor vandaag waren gisteren 100 % regen. Nu is dit schrijf is het 12 uur. De ochtend is voorbij zonder één druppel regen. Wel is het bewolkt, maar het weer is heerlijk en ik zit gewoon buiten te typen. Buienradar geeft aan dat de zon rond 1 uur door gaat breken. We gaan het beleven. We  gaan om half 2 naar Domme om daar de grot te gaan bezoeken.

Maandag 12 Juni … 29 graden .... Het was vandaag een warme benauwde dag. Toen we vanmorgen opstonden hing de mist nog boven de heuvels maar tegen 9 uur brak de zon door.  De ontbijttafel kon  buiten gedekt worden en na ons ontbijt besloten we om een ritje te maken met als doel twee middeleeuwse dorpjes die wat minder in het toeristische gebied van de Dordogne lagen maar wel bekend staan al mooie middeleeuwse dorpjes.  Via stille smalle wegen zijn we naar Daglan gereden. De natuur is hier schitterend en heel afwisselend.

Zondag 11 Juni …29 graden  Weer een warme zonovergoten dag met mooie witte wolken. We zijn vandaag de hele dag op de camping gebleven. lekker liggen lezen en zitten kleuren.  Vanmorgen hebben we eerst naar de kerkdienst geluisterd. Het blijft een bijzondere ervaring dat je 100 km van huis even bij de gemeente bent waar je verbonden meer voelt. We zijn nu 4 weken hier. Weken die zijn om gevlogen. 4 weken zon en alle dagen buiten, 4 weken niets anders dan genieten van het niets hoeven, de  rust en de leuke uitstapjes die we hebben gemaakt.  In de rust komen de herinneringen aan eerdere vakanties. 

Zaterdag 10 Juni … 26 graden ... Vanmorgen op tijd uit de veren want we wilden naar de markt in Sarlat al la Caneda. Het is niet de eerste keer dat we naar deze markt hebben bezocht. In 2018 en 2019 waren we ook in de Dordogne en zijn we ook naar de markt in Sarlat geweest. Maar nog niet één keer waren we er zo dichtbij. We hoeven nu maar 7.8 km te rijden en dat zijn we in Sarlat. Een bezoek aan de zaterdag markt betekent dat je door de hele oude stad heen loopt overal kraampjes met van alles en nog wat. De smalle straatje, de mooie hoge oude huizen. Het is er altijd druk, overal mensen die rondkijken, wandelen, op een terras zitten om wat te drinken en met elkaar kletsen. Ik vind de sfeer altijd anders dan in Nederland.  Vrolijker, gastvrijer. Op een terrasje hebben we wat gedronken en uit zitten rusten. Want hoe leuk ook onze oude lijf protesteert wel als we meer willen dan we kunnen.  

Vrijdag 9 Juni …. 23 graden ...Vanmorgen bij het opstaan een loodgrijze lucht. Ik ga iedere morgen gelijk even naar buiten en het was er ondanks de grijze lucht heerlijk. Helemaal niet koud en geen regen, zoals voorspeld. Na mijn oefeningen en mijn kopje thee met een beschuit en een appel heb ik mijn was spullen en kleding bij elkaar gezocht en ben ik naar de douchegelegenheid gewandeld. Net als vroeger toen we nog met vouwwagen en caravan op stap gingen. Na een rustige ochtend zijn we rond 12 uur in de auto gestapt om bij Cingle de Montfort van het uitzicht te gaan genieten

Donderdag 8 Juni … 28 graden ... Acht Juni 1969 – Acht Juni 2023. Vandaag 54 jaar geleden werden we ouders van een zoon. Wat waren we blij dat we hem kregen en wat zijn we trots op wie hij geworden is. Het is onvoorstelbaar dat die dag toen vandaag gisteren lijkt. We hebben hem natuurlijk gebeld en gefeliciteerd. Hij was vandaag thuis en ging met Mariska vandaag  naar het Archeon. Samen een leuke dag. Kyra is op vakantie met haar schoolvriendinnen als afsluiting van hun  VWO schooljaren Ze  zijn in Griekenland op het eiland Kos. Ik wens dat het een onvergetelijk vakantie wordt voor allemaal en dat hun vriendschap blijvend kan zijn nu ze straks allemaal een eigen weg gaan.

Woensdag 7 Juni … 30 graden... Bijna 10 uur ‘s avonds … en we zitten nog buiten. Ik hoor de een merel schetteren, er heerst gevaar zegt Henk.  Vandaag hebben we een heerlijke zonovergoten dag gehad. Vanmorgen zijn we rond de klok van 11 uur in de auto gestapt met als doel een rit naar het prehistorische gedeeld van de Périgord. Na een rit van 24 km over smalle wegen, door een prachtig wisselende natuur, hoge rotsen, bos, uitgestrekte gras en maisvelden stopten we in Les Eyzies. De huizen en winkels liggen vastgeklemd  tegen de prachtige steile rots. Je ziet dat daar op verschillende hoogtes woning zijn geweest en nog zijn.  

Dinsdag 6 Juni ….30 graden... Bij het opstaan lag er een dak met wolken tussen de zon en de natuur van de Dordogne. Het was nog fris buiten, maar de weersvoorspellingen waren prima. Ons plan voor vandaag was:  een mooie autorit van ruim 20 km over stille wegen in de Dordogne en genieten van alle mooie vergezichten die langs je voorbij glijden.  In onze ‘Truus’ kozen we het stadje Gourdon als einddoel.  In één van de vele folders had ik gelezen:  Het dorpje Gourdon, dat al meer dan duizend jaar oud is, is een van de pareltjes van het zuiden van Frankrijk. Gourdon ligt in op de grens van de Dordogne en de Lot in Zuid-Frankrijk. Een mooie plek om vandaag te gaan bekijken, vonden we. Maar zoals wel vaker gaat het niet altijd zoals we gepland hadden. Onze ‘Truus’ wijst ons altijd de weg, maar heel vervelend zij kent geen weg blokkade  en dat was nu precies waar alles anders ging dan gepland. Na ongeveer 8 km  bleek de weg afslag die we moesten hebben afgesloten. Er stond geen omleidingsbord. We kozen zelf een weg, ‘Truus’ protesteerde, wilde ons terug hebben naar het punt waar afgesloten was.

Maandag  5 juni… 29 graden... Vandaag was voor mij net als vroeger….maandag is wasdag. Na drie weken was het hoog tijd om ons bed een keer te verschonen. Toen ik om 9 uur met mijn enorme berg was bij de wasmachine aan kwam stond en net iemand haar was in de wasmachine te stoppen. Na een uur was ik aan de beurt. Ondertussen hebben we heerlijk buiten zitten ontbijten. Ik hoor de vogels uitgebreid met elkaar kwetteren. Heel rustgevend. Om half 11 kon ik de was in de wasmachine stoppen en tegen twaalf uur hing alles weer aan de lijn.  Het was prachtig weer, een helder blauwe lucht met een enkel mooi wit schaapswolkje, een stralende warme zon en een lekker windje wat de warmte een beetje verkoelde. Henk heeft een tijdje in de zon zitten lezen en ik heb op mijn buiten bed liggen dommelen. Om half 2 ben ik gaan koken en vlak voor en na ons middagmaal heb ik alle was opgevouwen en weer in de kast gelegd. Daarna zijn we in de auto gestapt en een km verderop naar het water gereden. Heerlijk een uurtje genieten van de hoge steile rotsen en de  prachtige snel stromende rivier.

 Zondag 4 juni.... 28 Graden ....  Donderdag eindigde ik mijn blog met; De dagen vliegen hierom.... Nu is het zondagavond en ook de vrijdag, zaterdag en zondag zijn voorbij gevlogen.  Vrijdag hebben we eerst de caravan opgeruimd en met bezem en dweil gereinigd. Alles even van zijn plek gehaald en de stofwolken naar buiten verjaagd. Ondertussen heeft Henk de auto aan de binnenkant schoongemaakt. Dit was hard nodig want meer dan één keer per jaar gebeurt dit niet. De rest van de dag lekker aan geluierd. Heerlijk op het bed buiten liggen lezen. Zaterdagochtend liet de zon het  voor het eerst afweten en was fris en zwaar bewolkt. Op ons gemak hebben  we bij de supermarche rondgekeken en boodschappen gedaan. Weer thuis konden we weer buiten zitten en kreeg de zon steeds meer kracht en werd het weer warm. Rond 5 uur verdween de zon weer achter de wolken en kregen we weer een onweersbui en een uurtje regen.  

Donderdag 1 juni …. 26 graden... Toen ik vanmorgen om 7 uur opstond en naar buiten liep was de lucht grijs en het was fris. De stilte met daarin alleen het gezang van de wakkere vogels. Kopje thee en een beschuitje en de tijd even gedachteloos aan me voorbij te laten gaan. Mijn pijnlijke lichaam met wat oefeningen op gang brengen. Even een spelletje op mijn IPad. Voor mij … is dat een heerlijk begin van de dag.  Na ons gebruikelijke ochtend ritueel zijn we in de auto gestapt met als doel Beynac-et-Cazenac. De grijze lucht was tegen negen uur alweer helemaal verdwenen en de zon  scheen heerlijk in een lucht met mooie witte wolken. We reden via prachtige stille wegen met mooie uitzichten naar Beynac-et-Cazenac.

Woensdag 31 mei .... 31 gaden Vanmorgen zijn we even naar de supermarche gereden voor een paar boodschappen en de rest van de dag zijn we op de camping gebleven. Het was weer een warme dag.  Na een heerlijke lunch (stokbrood lekker belegd) heb ik op mijn buiten bed liggen slapen terwijl henk zat te lezen en te dommelen en zo vliegt de tijd met niets doen. Later op de middag ben ik wezen zwemmen en heb ik een poosje in het bubbelbad gezeten.  We treffen het tot nu toe wel heel erg goed met het weer.  Iedere dag een prachtige blauwe lucht, een stralende zon weinig wind en temperaturen van rond de 30 graden. Al meer dan een week zien we rond een uur of  vijf/ zes de zon verdwijnen en pakken er donkere wolken samen, wakkert de wind aan, horen we gerommel in de verte , een paar harde slagen en valt er tussen zes en acht uur een regenbui. Soms een hevige, de andere dag een klein beetje. Echte zomerse buien terwijl het nog lente is.

Dinsdag 30 Mei 2023….. 31 Graden ... Vanmorgen konden we weer buiten ontbijten en na een heerlijke ontspannen morgen zijn we na de lunch in de auto gestapt om naar Castelnaud-la-Chapelle te rijden. We hebben op een parkeer plaats onze auto geparkeerd. Je kan het kasteel alleen lopend bereiken, maar net als gisteren merkten we dat niet meer gaat. Te steile paadjes en nu ik dit schrijf weet ik ook dat ik dat een bezoek aan het kasteel met een rollator of rolstoel moeilijk is en voor ons in ieder geval niet meer haalbaar.

Maandag 2e Pinsterdag....Vanmorgen scheen de zon volop en gelijk na mijn douche beurt heb ik de was bij elkaar gezocht en ben ik deze in de wasmachine wezen stoppen. Ze hebben hier een wasmachine  van 10 kilo en deze zat propvol toen ik mijn tassen geleegd had. Na een uurtje kon ik het allemaal ophangen en om half 2 lag alles weer opgevouwen in de kast. Een wapperende was aan de lijnen en de zon die het snel droogt. Een wasdroger kan daar niet tegen op. Dat vind ik altijd het leuke van wassen op een camping. Tegen half vier zijn we in de auto gestapt. Onze bestemming … La Roque Gageac 7.5 km vanaf de camping.  Tijdens onze vijftigjarige huwelijksreis, alweer vijf jaar geleden zijn we daar ook geweest. Ik herinner dit bezoek aan dit stadje als een hoogtepunt. Dus we gingen graag nog eens terug om nogmaals te genieten van dit prachtige stadje aan de rivier de Dordogne.

Pinksterfeest… 31 graden...Toen ik vanmorgen wakker werd en naar buiten liep, was het al zeer aangenaam. Het beloofde een warme vakantiedag te worden. We konden buiten ontbijten en daarna via de IPad verbonden met onze kerk in Waddinxveen. Ik ervaar het als heel bijzonder dat je 1000 km van huis verbonden kan zijn met de gemeente  waar je een thuis hebt gevonden.  Onze dominee  schrijft altijd een kernachtige samenvatting van zijn preek. Ik deel hem met wie het wil lezen.

27 mei... 28 graden... Het was vandaag een echte zomerse dag. We hebben vandaag de hele dag buiten gezeten. Ik zelf de hele dag in de schaduw, geen zon op mijn huid, want ik heb een flinke zonallergie. Op mijn armen hals en nek gemeen prikkende jeukende bultjes. Ik word soms gek van die jeuk, wil dan nog maar één ding en dat is krabbelen en dat doet dan weer pijn en gaat het kapot en dus heb ik overal kleine wondjes. Zonneallergie… het gekke is dat ik nog nauwelijks echt in de zon heb gezeten alleen als je buiten loopt dan schijnt wel de zon op mijn huid. Nooit eerder zo erg gehad als nu. Dus vandaag in de schaduw en morgen als we boodschappen gaan doen even naar de apotheek om iets tegen de jeuk te halen. De hele dag op het balkon in de schaduw betekende niet dat ik me verveelde. Lezen, luieren, kleuren en zomaar van de stilte en het vogelgezang luisteren maar de dag rijk.

Een dag met zon en wolken. 23 Graden....Ons plan voor vandaag was een rit naar Villefranche du Perigord. Maar ons plan veranderde omdat we eerst een paar boodschappen moesten en Domme daar vlakbij lag en het dorp ook op ons lijstje stond om naar toe te gaan.

Woensdag 23 Mei  26 graden ... Na een ontspannen ochtend start zijn we in de auto gestapt en zijn we naar Vitrac gereden. 2.5 km vanaf de camping. De zon scheen volop. Vitrac is een klein dorpje met een kerk (die helaas gesloten was) uit de twaalfde eeuw en een paar prachtige oude huizen. De uitzichten over de velden, de stilte en de rust die er tastbaar hing maakte me dankbaar dat we dit weer mogen ervaren. Dat besef ik pas echt hoe druk het altijd is waar wij wonen. Daar is de stilte en de rust verdwenen.

27 graden ... Vandaag alweer 10 dagen van huis en de tas met vuile was is over vol. Dus heel ouderwets, net als vroeger thuis. Maandag…wasdag. Er staat hier een hele grote was machine waar 10 kilo was in kan en die in een uurtje alles weer schoon wast. Een paar dagen geleden had ik muntjes voor de wasmachine gekocht en in een kopje gelegd en ergens neer gezet. Maar waar???? Na een zoektocht in alle kastjes, tassen en kamers… niets… onvindbaar…. Uiteindelijk maar een nieuwe munt wezen kopen om de wasmachine te kunnen aanzetten. Daarna lijnen gespannen en tegen 12 uur hing alles te wapperen. Het was prachtig weer. Een heldere blauwe lucht, witte wolken en vrijwel geen wind. Onze eerste echte zomerse dag. Rond 2 uur was de was droog en heb ik alles opgevouwen en in de kasten gelegd. Samen hebben we een eenpersoonsbed buiten gezet en daar heb ik heerlijk op liggen lezen. Rond half vijf verdween de zon achter donkere onweerswolken en om precies 5 uur stroomde de regen met een enorme kracht naar beneden. Een echte hoosbui van een uur. Van schrik hoorde we ineens de vogels niet meer kletsen met elkaar. Nu is het 19.45. Het is weer droog en de merels horen we weer zingen..... en nu maar hopen dat we die was muntjes toch nog ergens vinden. 

 22 graden...Bij het opstaan vanmorgen keek ik naar een loodgrijze lucht. De weersvoorspelling gaf aan de er regen zou komen. Het beloofde dus een dagje binnen te worden. Om tien uur via de iPad naar onze Kerk De Rank in Waddinxveen om de dienst mee te beleven. De regen die voorspeld was, was niet meer dan een piepklein buitje en in de loop van de middag brak heel voorzichtig de zon door en konden we weer buiten zitten en een wandeling gaan maken…. en die viel vies tegen. Ik had de stok mee genomen om een eindje op het nog al hobbelige bospad te gaan wandelen. Mijn rug gaf met groot protest aan dat dit niet kon. Het werd dus maar een klein rondje die een poos duurde want ik moest om de tien stappen stil staan om de pijn in de hand te kunnen houden. Ik baalde ervan. Ik merk iedere dag hoeveel ik dit jaar heb in moeten leveren. Ik wil niet aan dat rot gevoel toe geven dus, iedere keer stil staan gebruikte ik om de mooie planten en bloemen op de kiek te zetten. Nu is het avond en zijn we al weer een week hier. De dagen vliegen om. 

21 graden …Vanmiddag zijn we naar Kasteel Montfort in Vitrac gereden. Dit Kasteel  is ligt 2.5 km bij de camping vandaan.  Het kasteel van Montfort staat op een grillige rots, 90 meter boven de Dordogne, aan het einde van de beroemde lus van de rivier "Cingle de Montfort" in het gebied van de gemeente Vitrac

Hemelvaartsdag … 22 Graden Het was vandaag een heerlijk zonnige dag. Na een hele rustige en ontspannen morgen hebben we vanmiddag een rondje over camping gelopen. Hier en daar zij er hele kleine vijvertjes gemaakt en daar in zagen we de kikkertjes springen. Na het rondje camping heb ik mijn kleurpotloden opgezocht en heb ik met de zon op mijn rug lekker zitten kleuren.

20 graden ... Na een rustige start zijn we in de auto gestapt met als doel, de markt in Sarlat.  Sarlat is een van de populairste plaatsen in de Dordogne. Het is mooie middeleeuwse stad met heel smalle kronkelende straatjes en pittoreske pleinen en  prachtige middeleeuwse huizen.  Sarlat heeft iedere woensdag en zaterdag een van de beste en meest authentieke markten in de regio. De markt staat in de smalle straatjes rond de Place de la Liberte, rue de la Republique en de rue Victor Hugo. Op ons gemak hebben we langs de helder gekleurde tenten en kraampjes met de regionale specialiteiten, zoals eend, gans en truffels en kaaskraampjes met een grote selectie aan kazen van regionale variëteiten en veel verschillende harde worsten geslenterd.

18 graden ... Onze vijf en vijftigste huwelijksreis is begonnen. Alleen geen vijf en vijftig dagen zoals onze eerdere huwelijksfeesten. Deze keer hebben we het gedeeld, nu een deel en in het najaar een deel.