Vrijdag 16 Juni… 29 graden…. Ik was vroeg wakker, de mist omhulde de bomen en legde een vochtige laag over de aarde. Het was kil buiten en ook in de caravan had je een vest nodig. Rond half negen zag ik dat de zon de mist langzaam begon op te lossen. De lucht werd blauw en de temperatuur steeg langzaam boven de twintig graden. 16 juni 2004 …. Ik moest vandaag denken aan 19 jaar geleden, de dag dat tante Annie jarig was en de dag dat mijn moeder, haar zus, overleed. Zoveel jaren later en nog staan de herinneringen aan die dag vol gevoelens in mij gegrift. Gek misschien maar ik kan mijn moeder soms nog zo missen. Ik zou zo graag nog eens gewoon een kopje thee met haar drinken en kletsen over de gewone dingen van ons leven. Juist op zo dag als vandaag komt dit in mijn herinneringen. 19 jaar later. Sinds februari 2021 zijn Pa en Ma zijn weer samen en ik ben nu ouder dan dat mijn moeder was toen we afscheid van elkaar moesten nemen en zij naar het land van louter licht ging.
Een dierbare foto van mij met mijn ouders. Het is de enigste foto waar ik samen met hen opsta. De foto is gemaakt 14 juni 2002
Vandaag zijn we naar Gourdon geweest. Via een schitterende route door het binnenland van de Dordogne en de Lot reden we naar Gourdon. 21 km vanaf Vitrac en ieder bocht liet iets nieuws zien. Er was nauwelijks verkeer en juist dat vinden wij zo heerlijk. Ik heb zitten genieten van de prachtige vergezichten, de bossen en de velden vol bloeiende zaden en bloemen, de bouwlanden vol met het rijpe graan en de mooie huizen hier en daar.
Ik las: Gourdon, een middeleeuws pareltje aan de rand van de Dordogne. Het dorpje Gourdon, dat al meer dan duizend jaar oud is, staat beschreven als een van de pareltjes van het zuiden van Frankrijk. Gourdon ligt in op de grens van de Dordogne en de Lot in Zuid-Frankrijk. In Gourdon is het leven rustig en gemoedelijk. Het dorpje Gourdon zie je al in de verte liggen, het oude gedeelte ligt op een fraaie plek bovenop een heuvel. De mooiste plek om het oude centrum binnen te gaan is via de oudste stadspoort. Via deze poort kom je namelijk in de oudste straatjes van het dorp terecht. Geen bruisende, toeristische plek zoals de bekende dorpjes in de Dordogne, maar een authentiek dorp zonder poespas De mooiste plek om Gourdon en het oude centrum binnen te gaan is via de oudste stadspoort. U staat dan gelijk in het oudste gedeelte van de stad met smalle straatjes, vakwerkhuizen en de Rue du Majou. Van daaruit kunt u ook via de oude trap naar boven gaan naar de plek waar vroeger het kasteel stond. Vanaf dit hoogste punt in de stad is er een schitterend uitzicht over de regio. Bordjes geven aan in welke richting u moet kijken om bekende plaatsen te zien.
We konden tegenover de oude stadspoort naar het middeleeuwse centrum onze auto parkeren. Wandelend ervaarde we dat we even uit de 21e eeuw weg waren want Gourdon heeft een sterke middeleeuwse identiteit behouden. We zagen de versterkte deuren, mooie vakwerkhuizen, de hele smalle straatjes en de oude huizen, veel met versleten houten deuren, leunend tegen elkaar.
Midden in het stad een groot plein met de grote Église Saint-Pierre de Gourdon. De kerk is gebouwd in de 13e eeuw. De kerk heeft met twee klokkentorens. Via de oude deuren zijn we naar binnen gelopen en hebben we de schoonheid in de kerk bekeken. Prachtige schilderijen, veel beelden, een mooie oude preekstoel en een orgel uit de 18e eeuw.
Dit huis is gebouwd in de 13e of 14e eeuw . Het hotel werd rond 1700 aangepast door toevoeging van een deur omlijst met gecanneleerde pilasters en een driehoekig fronton met een schot in de roos , en een blad met panelen gesneden met allegorische motieven die de ondeugden en de deugden voorstellen. Op rue de Majou zagen we een trap omhoog gaan naar een, zoals zij zeggen, magnifiek uitzicht. Ik heb met mijn stok een poging gedaan, Henk bleef bij mijn rollator. Het eerste trapje van 6 treden ging wel. Op die plek had je een mooi zicht op de huizen, maar de eeuwenoude trap twee had er 160, zei een oude dame die puften tree voor tree naar beneden kwam. Dat is veel te veel. Dus helaas niet dat mooie uitzicht punt.
Een van de hoogtepunten van vandaag vonden we de stadstuinen midden in het centrum. Tussen de muren van oude ruïnes, liggen de Jardins de la Butte, een verborgen tuin met verschillende planten en bloemen, een prachtig verstild plekje tussen de eeuwenoude stenen, waar je als in een doolhof doorheen kunt dwalen. De Jardins de la Butte zijn een reeks thematische tuinen in de middeleeuwse wijk Gourdon, die zijn aangelegd in de geest van een tuin uit de tijd van Karel de Grote. In het midden van de tuinen en binnenplaats met een prachtige grote buxusvlinder omringd door waterstralen. Onze auto stond vlakbij Café Divan, het enige echte dorpscafé met een mooi buitenterras en daar hebben we zitten uitrusten en ons bezoek aan Gourdon om daarna de prachtige route terug naar de caravan te rijden. Een onvergetelijke dag.
Reactie plaatsen
Reacties