Het jaar 2019

24 november 2019

Alweer ruim  twee maanden geleden dat we terug kwamen van onze heerlijk vakantie in Normandië. De tijd vliegt, nu zitten we al weer diep in de herfst en zijn er al heel veel bomen kaal. De bomen die nog getooid zijn met blad zijn prachtig gekleurd. Rood, geel en verbleekt groene blaadje die naar beneden dwarrelen, ik geniet er van. Als ik buiten loopt over de de stoepen liggen geniet ik van de reuk en de mooie herfstkleuren. Binnen brandt de kachel weer en nu ik achter de computer zit heb ik een dikke wollen sjaal om me heen om mezelf warmte te geven. De afgelopen maanden zijn vol geweest met nadenken, praten en schrijven, schrappen en herschrijven. Er moet een nieuwe meerzorg aanvraag gedaan worden om de zorg rond dochterlief  te waarborgen. Spannend, want het gaat niet goed met dochterlief en geen goede toekenning , betekend minder zorguren en dus minder hulp.  

Ik word me steeds meer bewust dat ik 71 jaar oud nog gewoon een baan heb. Er werken bij dochterlief  meer dan 11 ZZp'ers. De  baan is contactpersoon zijn, coördineren, financiën en telefonisch zaken als hulpmiddelen regelen enz.  Een leuke onbetaalde baan  die ik met liefde doet, maar waar ik als ik iemand anders kon  vinden dan zou ik met pensioen willen gaan. Maar dat lijkt er niet in te zitten. Het is een baantje wat heel veel tijd kost. Je moet kennis hebben van de beperkingen van dochterlief en enig inzicht hebben over hoe de zorgwereld in mekaar zit. Mijn dagen vullen zich vanzelf en meestal kom ik een stukje tijd te kort. 

Mijn Blog's 2019

September 2019

Onze laatste vakantiedag

Onze laatste vakantiedag… een dag met een stralende zon en een wolkeloze lucht. De dag waarop alles weer ingepakt is. Morgenochtend gaan we weer naar huis. Na onze gebruikelijke ochtendrituelen heb ik  zoveel mogelijk ingepakt en tegen 12 uur zijn we naar de zee gereden. Eerst zijn we weer even naar de camping La Riviera geweest om nog een keer te kijken naar de caravans en de plek, waar we mogelijk volgend jaar heen willen. Het lijkt me fantastisch op een paar weken de wisselingen van eb en vloed en elke avond de ondergaande zon in zee te zien. 

Lees meer »

Bezoek aan Camping De Reneville

De hele ochtend hoorden we op ons caravan dak een miezerige regen die gestaag naar beneden viel. Na de middag werd het droog. We zijn in de auto gestapt en naar Fecamp gereden om een paar boodschappen te doen en om daarna even bij camping Le Reneville te gaan kijken. Deze camping heeft uitzicht op zee, en als we volgend jaar weer naar de kust in Normandië willen, is onze wens om twee weken te genieten van uitzicht op zee. Die camping ligt prachtig tegen de heuvels en bijna overal kijk je op zee.  Wandelend over de camping zagen we de zon langzaam steeds meer verschijnen. Wat tegenviel waren de steile hellingen en smalle stenen trapjes waar je tegenop moet lopen. Er is eigenlijk voor onze gebrekkige klimmogelijkheden maar één caravan geschikt. Helemaal vooraan de camping. Een mooi plekje met een prachtig uitzicht op zee. Het is in ieder geval iets om in ons achterhoofd te houden.

Lees meer »

Markt in Etretat.... helaas niet

Vandaag stond de markt in Étretat in ons agenda. Onder een bewolkte hemel reden we naar dat mooie dorp aan zee toe. Daar aangekomen ontdekte we dat we niet de enigste waren met dit plan. Étretat is een toeristendorp en dat was te zien. Alles parkeerplekken waren vol. We hebben drie kwartier rond gereden, al zoekende naar een plek. Maar helaas, nergens een plek, dus besloten we enigszins teleurgesteld de markt in Étretat maar te vergeten en kozen we ervoor om weer naar de caravan te gaan. 

Lees meer »

Wandeling over de Klif

De zon was vandaag met vakantie en een grauwe grijze lucht tekende de dag. Omdat we het wel heel fijn vinden om aan vakantie aan zee te vieren en Normandie veel schoonheid bezit, overwegen we om volgend jaar, indien mogelijk, nog een keer naar deze streek te gaan. Alleen niet naar deze camping. Niet omdat het hier niet goed of niet mooi is, maar omdat we graag wat meer in de zon kunnen zitten als deze schijnt. Omdat we hier in het bos verblijven en geen zon op de caravan hebben is het snel koud. In Yport is op de Klif nog een camping en daar zijn we vanmorgen even heen geweest en daar kijk je prachtig uit over de zee. Ik was zo brutaal om aan Nederlands echtpaar te vragen of we even mochten kijken naar hun caravan om een indruk te krijgen hoe deze was en we hebben heel gezellig onder het genot van koffie een uurtje zitten kletsen. De omgeving van de camping is schitterend, prachtige uitzichten op zee en mais velden en uitgestrekte lege velden. 

Lees meer »

Zonsondergang

Gisteravond zijn we tegen 8 uur omhoog naar een klif gereden om daar te genieten van een zonsondergang.  Iedere keer weer als ik dat zie kijk ik met verwondering naar de prachtige kleuren en de rust die ik daar in zie. 

Lees meer »

Harfleur en Paleis Benidictine in Fecamp

Bij het opstaan was het eerste wat ik zag…. de zon. Heerlijk, want we vandaag wilden we naar Honfleur, volgens de informatie een oud mooie stadje aan Bai de la Seine. Volgens de routeplanner was het vanaf Yport 44 km. Toen Henk het in de auto intikte zei zijn routeplanner iets heel anders nl. 115 km. Kijkend op de kaart bleek dat we helemaal omgeleid werden. Routeplanner uit en op de kaart zijn we gaan rijden. Nou dat viel tegen want op een of andere manier koos ik de verkeerde weggetjes en via een prachtige route van bijna 2 uur door het midden van Normandie waren we nog steeds niet in Honfleur. We besloten het maar los te laten, toen we de borden Harfleur zagen.  Harfleur is een ook een aardig oud stadje in het hart van Normandië . Grenzend aan Le Havre, ligt het aan de rechteroever van de Seine. 

Lees meer »

Ritje door binnenland van Normandie en langs zee

Na een koude nacht en een kille grijze ochtend zijn we na ons middagmaal in de auto gestapt om een ritje naar Valmont te rijden. Gelukkig deed werd de lucht wat helderder en in de loop van de middag werd de temperatuur weer aangenaam.  Via een mooie afwisselende route over de heuvels en door bos en uitgestrekte landerijen, omlijst met mooie oude huizen en kleine dorpjes reden we zo’n 20 km het binnenland in. Het eerste wat we in Valmond tegenkwamen was een grote abdij omheint door een grote tuin.  Toen we uit de auto stapte zag hen mooie zwarte bramen die hem toe riepen dat ze geplukt wilde worden en tja wat doe je dan.....

Lees meer »

Zondag 8 September

Een zonnige zondag met mooie witte wolken en grote blauwe vlekken. Een dagje rust. We hebben niet anders gedaan, dan een een rondje door het bos wat bij de camping hoort gelopen en eind van de middag hebben we een poosje op een bankje aan zee zitten genieten.  Soms gebeuren er dingen waardoor je denkt, was ik maar thuis. Dat had ik vandaag heel sterk.  Woensdag jl. kregen we een mail dat Oom Cor een herseninfarct had gehad. Donderdag kwam er een berichtje dat er ook een ernstige vorm van acute leukemie was ontdekt en vanmorgen kwam het bericht dat Oom Cor is overleden. Ik ben geraakt. Oom Cor die ik mijn hele leven ken en die ik altijd graag zag.  A.s Vrijdag wordt hij gecremeerd  en ik zal daar niet zijn. Dat voelt zo dubbel. Enerzijds zou ik onze vakantie af willen breken, alles inpakken en naar huis gaan. Anderzijds weet ik hoe zeer ik de rust en de ontspanning nodig heb. Als we vrijdag thuis willen zijn moeten we dinsdag al gaan inpakken en woensdag gaan rijden en een overnachting boeken.  Alles inpakken en 550 km naar huis op één dag vinden we te veel, bij ons gaat de leeftijd ook een rol spelen. We willen eigenlijk niet meer op de drukke doordeweekse dagen richting Nederland rijden. Dan kom je in grote files terecht. Na wikken en wegen heb ik besloten hier te blijven tot en gewoon zondag terug naar huis te rijden. Op afstand leef ik met hun mee en als we thuis zijn gaan we snel een keer naar Tante Riet.

Lees meer »

Dagje Fecamp

Tijdens ons ontbijt besloten we om naar Fecamp te rijden om daar  naar Cap Fagnet te gaan. Fecamp ligt op 6 km rijden van de camping. Onze eerste stop was aan de haven Fenac om naar de vuurtoren te lopen. Via smal pad met de zee aan beide kanten hebben we lopen genieten van de mooie uitzichten op de kliffen, Fagnet die je  mooi tegen de heuvels om hoog ziet rijzen  en de zee. In de verte zagen we de kliffen van Yport, het dorp waar wij logeren.

Lees meer »

Wandelen op de zee - De kerk in Yport

Vanmorgen zijn we rond 12 uur naar het strand in Yport geweest om te zee bij eb te zien. De zee ligt 800 meter vanaf de camping. Dus zijn we er zo en het was vandaag stil aan de kust, dus parkeren ging zonder moeite. De steile rotsen die bij vloed in het water liggen, waren nu vrij van het water en over de kiezelstenen zijn we langs de kleine vissersboten op de zeebodem naar de immens hoge klifrots gelopen. Het was behoorlijk inspannend. Zittend op een grote steen heb ik bij recht omhoogstekende klif zitten genieten van de zee die heel rustig met kleine golfje zich terugtrok van het land. Wat een verschil met gisteren en eergisteren, toe grote golven donderend tegen de kust aan spoelde. Het was heerlijk weer en we zaten dat in een waterig zonnetje uit de wind een uurtje te genieten. Terug naar de camping zijn we bij de kerk van Saint Martin gestopt, om deze van binnen te gaan bekijken.

Lees meer »

Uitstapje naar de Kliffen en Etretat

Net als gisteren was het toe we opstonden grijs en koud. Gelukkig hebben we een kachel en hebben besloten om pas na de middag weer een ritje te gaan maken. Tegen het middag uur klaarde de lucht weer op en begon de zon te schijnen.  Na het eten zijn we in de auto gestapt om naar een Jardins D’ Etretat te rijden. Een tuin waar je kan genieten van de uitzichten over het kanaal en de kliffen en waar kunstschilders zo als Monet zich hebben laten inspireren. We hadden pech. De weg er heen was afgesloten, dus geen tuinen. We besloten een stukje te rijden. Bij de Eglise Notre Dame zijn we gestopt. Deze flinke middeleeuwse kerk  staat een stuk van het strand af, helemaal aan de rand van het centrum van het dorp. Het is een Normandisch bouwwerk waarin de romaanse en gotische bouwkunst mooi samenkomen. De architectuur van het gebouw is meer dan de moeite waard maar u kunt er ook eer betonen aan de

Lees meer »

Strand aan Etretat

Wat gaan we vandaag doen, vroeg Henk tijdens ons ontbijt. We keken naar buiten en zagen een donkere lucht. Even het weer bericht bekeken en die voorspelde regen.We besloten om pas na de middag iets te gaan doen. Even later hoorde we de eerste druppels op het dak dansen. Tot een uur of 2 regende het, daarna klaarde de lucht en kwam de zon tevoorschijn. We besloten om naar Étretat te gaan. Dit dorp ligt 13 km vanaf Yport en staat op verschillende sites als een van de mooiste plekjes aan de kust van Frankrijk beschreven.

Lees meer »

Bezoek aan de kerk in Fecamp

We kwamen laat uit bed en zaten pas om half 11 aan ons ontbijt. Buiten was het grijs en koud en het regende af en toe. Gelukkig werd het rond een uur of 11 weer droog en klaarde de lucht langzaam op. Omdat we een paar boodschappen vergeten waren en mijn muis gisteravond ter ziele ging en ik de rekeningen van het team graag wilde betalen zijn we tegen 12 uur in de auto gestapt en naar Fécamp gereden. Zonder muis op mijn laptop is niets voor mij, ben ik te onhandig voor. Gelukkig lag er in de supermarche een nieuw muisje op mij te wachten en die woont en werkt nu bij mij. Na ons bezoek aan de supermarche zijn we Fecamp ingereden en bij een prachtige kerk zijn hebben we de auto geparkeerd. Deze abdijkerk, Abbey Church of the Holy Trinity is een imposante kerk, gebouwd in de 12e en 13e eeuw en zo groot als een kathedraal. In de kerk bevat zijn een groot aantal kunstwerken te zien. We waren onder de indruk van de prachtige gebeeldhouwde scheidingswanden en de enorme zuilen die ruim twee meter doorsnee waren. Prachtig waren ook de mooie gebrandschilderde ramen uit de 13 tot 16e eeuw. Ieder keer weer genieten we van de schoonheid die we zien in de kerken in Frankrijk.

Lees meer »

Naar Yport

2 september 2019 21 gradenZo’n tweede vakantiedag betekent altijd…boodschappen doen om te zorgen dat onze magen op tijd gevuld worden. In de namiddag zijn we even naar de kust in Yport gereden. De zee ligt 800 meter vanaf de camping. Het oude vissersdorp ligt tussen de hoge krijtrotsen pal aan zee aan de Albasten kust. Yport behoort tot één van de mooiste dorpje van Frankrijk en ligt te midden van de steile rotsen in een beboste vallei. Het bos beschermt het dorp tegen de harde wind uit zee… Er is sinds eeuwen niets veranderd en is daardoor authentiek gebleven met een speciale intieme sfeer; de bakstenen huizen met vuursteen, de kleine kronkelende steegjes, de zeeboulevard met mooie vissersschuiten en het strand met de ronde stenen… Vroeger was Yport een vissersdorp maar het oude vissersdorp van meer de 1000 jaar oud is vandaag de dag een badplaats geworden.Yport was en is nog steeds een geliefde plek is voor kunstschilders. Er zijn strandhuisjes, kleurrijke vissersschuiten, krijtrotsen, prachtige goudgele hemels en overal is de zee ruimschoots aanwezig… De omgeving van Yport is verrassend mooi, heuvelachtig rustige smalle weggetjes over de rotsen die je de kans geven om te genieten van mooie vergezichten.

Lees meer »

Onze reis naar Normandie

Zo’n tweede vakantiedag betekent altijd…boodschappen doen om te zorgen dat onze magen op tijd gevuld worden. In de namiddag zijn we even naar de kust in Yport gereden. De zee ligt 800 meter vanaf de camping. Het oude vissersdorp ligt tussen de hoge krijtrotsen pal aan zee aan de Albasten kust. Yport behoort tot één van de mooiste dorpje van Frankrijk en ligt te midden van de steile rotsen in een beboste vallei. Het bos beschermt het dorp tegen de harde wind uit zee… Er is sinds eeuwen niets veranderd en is daardoor authentiek gebleven met een speciale intieme sfeer; de bakstenen huizen met vuursteen, de kleine kronkelende steegjes, de zeeboulevard met mooie vissersschuiten en het strand met de ronde stenen… Vroeger was Yport een vissersdorp maar het oude vissersdorp van meer de 1000 jaar oud is vandaag de dag een badplaats geworden

Lees meer »

Tot slot

Woensdag 19 juni 25 graden  Onze terugreis.........Klokslag 6 uur werd ik vanmorgen wakker. Gelijk opstaan, Henk wakker gemaakt en aan de slag. Rond de klok van 9 uur was alles in gepakt en de auto vol geladen.Na een warm afscheid van onze vakantieburen en de campingeigenaars reden we om half tien van de camping. We lieten de ‘truusje’ ons de weg wijzen. Via een rit van ruim twee uur over smalle slingerende heuvels en door dalen reden we naar Souillac waar we de peage op konden. Op gezette tijden  zijn we gestopt voor een gang naar de toilet, koffie/thee en een heerlijke lunch, waren we tegen 5 uur in de buurt van Parijs. Daar werd het een zoektocht naar ons overnachtingsadres. We kwamen in een file terecht en de tijd verstreek. Uiteindelijk waren we pas tegen 7 uur op de plek van bestemming  ‘Maison face à la seine’ in Corbeil-Essonnes  42 km voor  Parijs. Een mooi huis met aan de overkant de rivier de Seine. Na een hartelijke ontvangst en onze maaltijd (Groente macaroni mix ) hebben we rond de klok van 9 uur een eindje langs de Seine gewandeld. Een prachtige brede rivier. Natuurlijk een paar foto’s gemaakt . Morgen de rit naar huis waar ons gewone leven weer gaat beginnen.

Lees meer »

Onze laatste vakantiedag op de camping

Dinsdag 18 Juni  32 graden  Onze laatste vakantie dag….. Inpakken  De dag begon met een grijze lucht en het was fris…raar want buienradar voorspelde 32 graden. Na de gebruikelijke opstart en ons ontbijt ben ik gaan inpakken. Henk heeft ruim twee en halve kilo kersen verlost van hun pitten. Hij heeft het binnen anderhalf uur weten te klaren. Daarna in de pan met een kilo suiker en laten koken. Met groot plezier stond hij in de pan te roeren. We hebben het bijna een uur laten koken en daarna in de potten gedaan. Nu staan er drie grote potten en een halfvolle pot kersen op de aanrecht af te koelen. Heerlijk 

Lees meer »

Genieten van Castelnaud en Marqueyssac

Onze vakantie is bijna voorbij. Morgen gaan we alles weer inpakken. Vandaag hebben we ons laatste vakantie uitstapje gemaakt. Na onze gebruikelijke ochtend rituelen stapte we om half elf in de auto voor ons laatste vakantie uitstapje. Het was heerlijk weer, de zon stond te stralen in een prachtige blauwe lucht. Het beloofde een warme dag te worden. Via een prachtige route over stille wegen reden we naar Castelnaud. Ik heb zitten genieten van de steeds wisselende uitzichten over de prachtige natuur. Bij een plek met een mooi uitzicht hebben we de auto geparkeerd voor een kop koffie/thee. Verrassing… er stond een paar prachtige kersenboom vol rijpe zwarte kersen. We zijn gaan plukken en af en toe stopte we er één in onze mond. Heerlijk. Ruim 2 kilo hebben we geplukt.

Lees meer »

Een echte ZONdag!

Zondag 16 juni 2019 23 graden.... Een echte ‘zon’dag met een stralende blauwe lucht en een lekker windje. De hele dag hebben we de vogels hun schetterend hun verhalen horen vertellen. We merkte de afgelopen week dat bij slecht weer de vogels ook stiller zijn. Maar vandaag alleen maar ZON… en de vogels twinkelieren volop en wij …de hele dag het heerlijk niets… de zon op onze huid en een boek op onze schoot. De tijd lijkt stil te staan en vloog om. Om niet te lui te worden hebben we weer kersen geplukt en Henk heeft er jam van gemaakt. Vanmiddag hebben we onze benen gestrekt en zijn we een stukje gaan wandelen. Een klein stukje voorbij de camping is er een manege voor paarden en op een groot veld zagen we twee dames en 3 meisjes van rond de 14/15 jaar en één jongen van rond de tien jaar met een paard rond lopen. We liepen er heen en vroegen of we er naar mochten kijken. Dat mocht en wat er toen gebeurde… er werd een heel spel gespeeld door de kids, één voor één klommen ze op het paard, zwaaide met een bloem, gingen allerlei oefeningen doen, ze zaten, ze lagen en hingen, ze stonden op het rond galopperende paard. Eerst alleen, later met zijn twee, en weer later kwam de jongen tussen de twee meisjes in en deden ze met zijn drieën oefende ze een aantal halsbrekende toeren op de rug van het paard. Zo leuk om te zien, heerlijk in de zon staan genieten. Terug op de camping werden we door onze nieuwe buren gevraagd om iets samen te drinken. Gezellig met elkaar zitten kletsen onder de prachtige blauwe lucht en zo kwam het dat we pas tegen 8 uur zaten te eten. Deze keer Tuttifrutti met gebakken aardappels en tartaar.

Lees meer »

Bezoek aan Sarlat-la-Caneda

Zaterdag 15 Juni 12- 20 gradenToen we vanmorgen wakker werden regende het en toen tegen acht uur uit bed kwamen zagen we buiten een donkere grijze lucht. Het was weer droog maar daar was alles mee gezegd. Het was koud buiten, 12.5 graden. Ik klikte buienradar aan en zagen dat er de eerste uren grote kans op regen was. We besloten ons plan om naar de markt in Sarlat te gaan maar even op te schuiven. Tegen elf uur een beetje opgeklaard en de berichten voor de eerste drie uur gaven geen regenbuien van betekenis aan. Dus in de auto gestapt en naar Sarlat gereden.  Op de eendje in Sarlat heeft Henk dit mooie plaatje van mij gemaakt. 

Lees meer »

Montferrand-du-Perigord

Vrijdag 14 Juni 20 graden.....Was het gisteren een zonnige en stralende, vandaag is de lucht de hele dag grijs. Dat viel tegen, want we hadden besloten vandaag lekker buiten in het zonnetje te gaan zitten lezen. De hele dag binnen hadden we ook niet zo veel zin in en we besloten een route over de witte weggetjes te gaan rijden en ergens te gaan wandelen. Ik keek even op de kaart en we besloten om naar Montferrand-du-Perigord te rijden en daar te gaan wandelen. Montferrand-du-Perigord ligt 12 km vanaf de camping. Dit is volgens het boekje  een prachtig middeleeuws dorpje is bekend als prehistorische vindplaats. Via een prachtige slingerende route, over smalle wegen en het wisselende landschap reden we alsof we alleen op de wereld waren naar Montferrand-du-Perigord. 

Lees meer »

Fort de Reignac: het kasteel in de rotsen

Donderdag 13 Juni 24 graden.... Vandaag echt vakantie. Zonnig en we hebben we een heel bijzonder kasteel bezocht. We vertrokken tegen 11 uur om via mooie binnen wegen naar Tursac te rijden. In St Cyprien was men in het centrum bezig met de weg en kregen we een omleiding. We werden door allemaal hele smalle oude straatjes gestuurd en toen…was daar een helling van zeker tussen de 20 en 25%. Drie meter van boven stond Henk stil omdat we niet wisten waar we heen moesten. Toen Henk weer op wilde starten wilde de auto het niet en hij reed , heel zachtjes lichtelijk achterover geheld achteruit. Ik vond het doodeng en ben uit gestapt en wat bleek we zaten bijna tegen een stoep met daarachter een laagte. We konden niet verder achteruit. Henk is ook uitgestapt en we zijn op zoek gegaan naar iemand die bekend was met deze helling. Aangebeld bij het huis op de hoek, een aardige mevrouw deed open en zij wilde ons wel even helpen en tja… zei is niet anders gewend en zij reed de auto vlekkeloos naar boven. We hebben haar hartelijk bedankt en we konden verder.

Lees meer »

Anders dan we dachten

Woensdag 12 Juni 16 gradenHet ging vandaag anders dan we gedacht hadden. Gisteren kreeg Henk last van zijn rechterhand. Gaande de dag werd deze bij de onder de pink bij de muis steeds dikker en het ging behoorlijk pijn doen. Tijdens het auto rijden merkte hij dat hij zijn hand moeilijker kon gebruiken. Gisteravond ingesmeerd met Voltaren creme en paracetamol genomen. Toen hij vanmorgen wakker werd leek het wat minder, maar bij de minste beweging speelde de pijn weer op. Nu zaten we dus allebei met een pijnlijke rechterhand te tobben. Alleen Henk moet wel auto kunnen rijden en hij merkte gisteren dat dit lastig was. Wat zou er aan de hand zijn…. Gezocht op internet, daar werden we niet veel wijzer van. Het zou een ontsteking kunnen zijn, maar ook een allergische reactie van één of ander mug of vlieg. We zijn naar het dorp gereden en bij de apotheek adviesgevraagd. Zij hebben goed gekeken en afgaand op de pillen die ze adviseerden denken zij aan een allergische reactie. We hebben dus maar besloten vandaag rustig aan te doen en niet op stap te gaan. Ik heb toen ondanks de donkere luchten de was maar in de wasmachine gestopt. Gelukkig bleef het droog en waaide het flink dus ik kon het na een paar uur weer in de kast leggen. Nu is het avond en de hand van Henk is al minder dik en minder pijnlijk. Het lijkt dus met een sisser af te lopen. De donkere luchten hebben plaats gemaakt voor een helder blauwe lucht met witte wolken. Ik hoop dat we morgen buiten kunnen zitten, want daar was het vandaag echt te koud voor. Tegen vijf uur zijn we een wandeling wezen maken en hebben we onderonsje met de koeien naast de camping gehad. Ze kwamen gezellig naar ons toe wandelen toen ze ons zagen lopen. Ach ja… de dag anders dan we gedacht hadden en gewoon genieten van de kleine dingen… is ook VAKANTIE

Lees meer »

Dinsdag....met wolken, zon en regen

Dinsdag 11 juni 13.... 17 graden... Een dag met zon en regen, met donkere wolken en mooie blauwe lucht. Een dag met een frisse wind waardoor het niet warmer werd dan 17 graden. Buiten zitten was er niet bij en in de caravan moet het kacheltje warmte geven anders zitten we te blauwbekken van de kou. Gelukkig vervelen we ons niet en hebben we de hele ochtend zitten lezen. Na het eten zijn we in de auto gestapt en hebben we een rondritje in de omgeving gemaakt. Een rit over smalle weggen met prachtige vergezichten over de velden en de hele kleine dorpje die tegen te hellingen en rotsen liggen. We wilde naar Beynac et Cazenac om daar even langs de Dordogne een eindje te lopen, maar helaas….het begon te plenzen en om nou in de regen te gaan wandelen…Nee dan maar door rijden terug naar de camping. Nu is het avond en de lucht heeft weer mooie blauwe plekken. Morgen begint onze laatste vakantie week. We hopen dat we de laatste week nog echt vakantie weer krijgen. We hebben het hier heerlijk, maar we hadden tot nu toe geen stabiel vakantieweer.

Lees meer »

Chateau Beynac

Maandag 10 Juni  De ochtend begon grijs en koud. Na het ochtend ritueel besloten we onder het gebruik van een kop koffie/thee dat we naar het kasteel in Beynac zouden rijden. In wat ik gelezen had moest dat één van de mooiste kastelen in Frankrijk zijn. Via een mooie route van 23 km reden we naar Beynac. Dit dorp ligt aan de Dordogne en hoog boven het dorp torent het kasteel, boven een rotswand op 150 hoogte, al meer dan 9 eeuwen als een stenen schildwacht wakend over het dorp Beynac.

Lees meer »

Recept voor twee personen

65 gram krulmacaroni2 eetlepels macaroni kruidenmix 400 gram Italiaanse diepvries groenten 250 gram champions1 groot ui2 grote tomaten150 gram ham blokjesHandje geraspte kaas

Lees meer »

Pinksterfeest

Pinksterfeest...God die de Heilige geest naar ons toe stuurde. Het vuur van zijn liefde, Het vuur van Zijn kracht, Zijn geest die ons wil blijven dragen en steunen.  We hebben vanmorgen geprobeerd verbinding via internet te maken met De Rank, helaas lukte het niet.  Ik had me verheugd op een zonnige Pinksterdag, dat gaven de weersvoorspellingen aan. Maar helaas, het was grijs, somber, koud en het regende een paar keer flink. Gelukkig klaarde het weer om een uur of vier op en brak de zon door en ja dan is het gelijk heerlijk weer. We hebben toen onze schoenen aan gedaan en zijn een rondje wezen wandelen. Nu hoor ik de merel weer voluit zijn  verhaal vertellen tegen zijn buren. Vandaag is onze buurman schaap bij de scheerder geweest, hij werd onhandig kaal geschoren. Henk zag de scheerder  rennen om het schaap te pakken... die vinden het blijkbaar niet leuk, want de rest van de dag heeft Pa schaap verongelijkt en boos op het gras gelegen.  

Lees meer »

Leven met pijn...

Maandag 9 Juli… Iemand schrijft als antwoord om mijn blog die ik op 3 juli in het ziekenhuis schreef : Indrukwekkend, Bijzonder, Zwaar, Moeilijk, Veel LIEFDE, Beslissing, Dilemma, Pijn, Verdriet, Geloof, Hoop en Liefde dat lees ik in je verhaal, je bent moeder. Je wil dat je kind gelukkig is en als dat niet meer gaat en het leven lijden is. Dan is houden van ook loslaten. Ik wens jullie als gezin maar jou als moeder in het bijzonder heel veel sterkte en kracht.

Lees meer »

Gods Leiding ?!

Donderdagochtend 4 juli … de zon kwam stralend omhoog en nadat we op ons gemak hadden ontbeten besloten we eerst maar even boodschappen te gaan doen. Weer thuis was de wasmachine klaar en terwijl ik deze ophing ging de telefoon…Sandra, ze huilde…Ik moet naar het ziekenhuis, er is iets helemaal niet goed, snikte ze. En dan… komt alles in stroomversnelling. Snel de was verder opgehangen, spullen gepakt, brood klaargemaakt en naar Sandra. Samen met Petra alle spullen ingeladen en met twee auto’s vol met bagage, rolstoel enz. naar het ziekenhuis.

Lees meer »

22 Juni 1927 - 2019 

Vandaag vierden we  mijn vaders twee en negentigste verjaardag.

Ik ben zo trots op hem. Zo blij dat we nog steeds bij ons is.  

Deze bloemen vandaag geplukt maken me blij, ik vind ze mooier dan een bos bloemen uit een winkel 

Onze vakantie is begonnen!

Maandagochtend 20 mei. Het is kil en somber als we rond de klok van 10 in de auto stappen om de beginnen aan onze voorjaarsvakantie.  Zo koud dat we rond lunchtijd ons broodje maar in de auto op hebben zitten eten. De rit ging voorspoedig en rond half 4 reden we het piepkleine dorp Chevincourt binnen. Tegenover de kerk zagen we het bord  B&B tegen de muur van een oud huis hangen. Later hoorde we van de gastvrouw  ven het B&B dat het huis in 1882 gebouwd is. Nu kijk ik uit over een grote tuin een groot grasveld vol witte madeliefjes en gele paardebloemen en een paar loslopen kippen die heel nieuwsgierig door de ramen kwamen kijken.  In de loop van de middag  is de zon doorgebroken. Gelijk heerlijk weer.  Onze vakantie is begonnen. 

Om nooit te vergeten!!!

1 Mei 2019 

Een heel bijzonder verjaardagscadeau voor mijn dochter

Wat vond ik het erg toen ik mijn dochter Sandra een paar weken geleden  moest vertellen dat ze voor een reis met de Zonnebloem afgewezen was omdat ze naast haar ernstige lichamelijke handicap ook autistisch is. Ze ligt al zolang op bed met heel veel pijn en beperkingen en  nu werd waar ze zo naar uitkeek ook onmogelijk. Ze was peilloos verdrietig, alles wat haar blij maakt verdwijnt stap voor stap uit haar leven. 

Een telefoon vriendin vond dit zo erg  dat ze Sandra  aangemeld heeft bij  de stichting Ambulance wens.

Toen ze gebeld werd dat ze 30 April met de ambulancewens auto gehaald zou worden  om naar Beekbergen te gaan om daar een nachtje te gaan logeren en voor 1 mei, haar verjaardag,  iets leuks mocht bedenken wat ze  graag zou willen zien en dat ze iemand mee mocht nemen was ze diep geraakt. Wat een enorme verrassing. Ik voelde me zo blij worden toen Sandra belde met dit mooie bericht. Het is zo’n bijzonder cadeau en ze vroeg mij om met haar mee te gaan. Twee hele dagen samen. Twee dagen gewoon moeder en dochter. Op 30 April stond rond half tien de ambulance voor de deur. Hans en Marian kwamen haar halen en gingen twee dagen voor haar zorgen Sandra lag al helemaal klaar. Corina haar hulp was al om 7 uur bij haar om alles gereed te maken. Rond half elf reden we weg. Het was een bewolkte dag, maar in de ambulance scheen de zon. Na zo’n lange tijd in huis op bed zag Sandra het groen van de ontluikende lente voorbij glijden, ze genoot met in haar hand het mascotte beertje van stichting Ambulancewens.  Aangekomen bij het park werden we verrast door het prachtige huisje waar we mochten logeren. Helaas kan je de pijn niet thuislaten en zorgde dit ervoor dat ze haar rust moest nemen. Broeder Hans en zuster Marianne en zuster gingen in de tuin aan de slag, ik zat te lezen en ik genoot van het gewone samen zijn. na een gezellige avond en een goede nacht dag twee.                               

1 mei Sandra’s 48e verjaardag. De dag begon bewolkt  maar in de loop van de ochtend brak de zon door.  Een heerlijke dag en we zijn naar de Apenheul geweest. Eerst een mooie route door de Veluwse bossen  en daaraan gekomen een warme en hartelijke  ontvangst. Er werd ons een bon overhandigd waar me we gratis koffie, eten en drinken konden halen. Weer een enorme  verrassing. 

 

We hebben genoten van de wandeling door de Apenheul. Het prachtige lentegroen en bomen die prachtig stonden te bloeien. Sandra lag te genieten van alle apen en anders dieren die we zagen. Ik liep achter mijn rollator achter haar en haar fantastische vrijwilligers die 48 uur lang voor haar klaarstonden. Heel bijzonder. Soms schoten de tranen in mijn ogen. Zolang geleden dat ik mijn dochter zo heb zien genieten. Zo bijzonder. Thuis ben ik haar zorg coördinator, hier haar gewoon haar ouder wordende MOEDER!!!

Het grootste cadeau bedachten Hans en Marian. Tot slot van deze speciale verjaardag dag naar haar Opa.  Opa die bijna 92 is en die ze  al een paar jaar niet mee had kunnen zien.  Opa woont een half uurtje rijden bij Sandra vandaan.  We hebben het haar niet verteld, en tijdens de reis naar ‘huis’ lag ze heerlijk na te genieten en hadden we het over alle mooie dingen die we gezien hadden. Zo fijn om eens samen iets gewoons te kunnen doen. Pas vlak bij het huis van haar opa had ze het in de gaten. Ze was zo verrast en zo blij, ze ging Opa zien. Ik had mijn man gebeld dat hij samen met haar hondje Remy naar Opa moest komen. Het was ontroerend om te zien hoe blij ze was met de felicitaties van haar Opa en haar vader. Terugkijkend naar deze twee bijzondere dagen zegt ze de grootste verrassing was bij Opa zijn. Het was een gouden afsluiting van twee onvergetelijke dagen voor haar en voor mij. Dank je wel stichting ambulance wens, dank je wel Hans en Marian jullie hebben een kostbare herinnering aan ons gegeven.

           Lente!!!

1 april 2019

Al weer een week thuis van ons weekje in Holten. We hebben genoten van de zonnige dagen en de rust van de natuur. Leuke uitstapjes gemaakt.  In Holten ligt een prachtige Canadese begraafplaats midden in het bos. We zijn er na toe gereden en vonden het erg indrukwekkend. In Ootmarsum hebben we genoten van de vele kunst die daar te zien was, ik was vooral erg onder de indruk van het glasschilderijen.  Vanaf maandag hadden we in ons vakantiehuisje  geen internet verbinding meer, dus kon ik geen foto's  met jullie delen.  Jammer maar het was niet anders.  We hebben daar genoten van de ontspruitende lente . Alles barst open en kleurt bloemrijk. Bijna alle dagen konden we buiten in  het zonnetje zitten... heerlijk ... en nu ...De meeste dagen is de lucht  strakblauw  met hier en daar een witte wolk en ondanks dat er een koude noordoosten wind staat is het heerlijk om buiten te zijn. Ik heb deze week heel goed nieuws gekregen. Ik had voor Sandra meerzorg aangevraagd en deze wordt toegekend. Dit betekent dat we de zorguren kunnen gaan uitbreiden.  We zijn er heel blij mee.  En... Zo glijden de dagen voorbij , gevuld met van alles en nog wat. 

Een weekje Holten

Gisteren .... 52 jaar geleden hebben we elkaar ontmoet en ieder jaar vieren we dit samen met iets leuks. Dit keer een weekje vakantie aan de voet van de Holterberg in Overijssel.  We treffen het want toen we vrijdag vertrokken scheen de zon heerlijk en was echt LENTE. Op de reis naar Overijssel heb ik zitten genieten van de prachtige ontluikende bomen en het stralende groen. Het vakantiepark Twenhaarsveld waar we nu zijn overtreft onze verwachtingen. Een mooi huisje, van alle gemakken voorzien in een prachtige omgeving. Vanmiddag hebben we een wandeling over het park gemaakt. Alle huisjes liggen los van elkaar met een flinke tuin eromheen. We hebben lopen genieten van de rust en de ruimte  die hier heerst en natuurlijk van de prachtige bloeiende bomen en het mooie weer. Gisteren was het hier 20 graden en vandaag 14. Maar in de zon kon je ook vandaag heerlijk buiten zitten.

Lees meer »

Schoonhoven 24 februari 2019

En....weer een prachtige zonnige voorjaarsdag in de winter.  Na een koude  nacht ... een zonovergoten dag.  Een dag om naar buiten te gaan en omdat we al veel langer het plan hadden in onze mooie provincie Zuid Holland op zoek te gaan naar mooie oude plekjes besloten we om naar Schoonhoven te rijden.

Lees meer »

17 februari ... 16 graden...

Een Lente dag in de winter ... 

 Vandaag een bijzonder heerlijke dag. Bij het opstaan een prachtige blauwe lucht met hier en daar een witte streep van de hoogvliegende vliegtuigen. De zon kwam stralend omhoog en  stond te glinsteren in de heldere lucht.  Tegen enen, het was ondertussen ruim 10 graden, besloten we te gaan wandelen. Een uurtje genieten van de zon en de ontluikende natuur. In de auto kwamen we opeens op andere gedachten en toen we dit uitspraken bleek dat we los van elkaar allebei dachten aan tante Jannie in Linschoten. Er heen gereden en bij haar een gezellig uurtje zitten kletsen onder de genot van een kopje thee. Rond half 4 zijn we opgestapt en zijn we naar een parkeerplek om langs het riviertje ‘de lange Linschoten’ naar Landgoed Linschoten te wandelen. Een prachtige wandeling, genieten van de mooie boerderijen, huizen en uitzichten. Huis te Linschoten is een kasteelachtig huis uit 1637.  De oprijlaan naar het huis wordt afgesloten door een groot toegangshek uit omstreeks 1725. Dit hek heeft vier bakstenen pijlers met daarop siervazen in de Lodewijk XIV-stijl. Om het huis ligt in een parkachtige bos dat aangelegd is in 1834.  Het hele landgoed bevat 450 hectare en is het grootste aaneengesloten landgoed binnen de Randstad.  Achter het hek hebben we even van de zicht op het kasteeltje staan te genieten. We gaan deze zomer zeker nog een keer als het geopend is. Linschoten, het dorp waar mijn vader en moeder geboren en opgegroeid zijn. Het dorp met het oude straatje  van toen, waar de tijd even stil lijkt  te staan. Waar ik als peuter samen met mij ouders bij mijn overgrootmoeder op visite ging.  Het is  een dorp met warme herinneringen.

 

In een parkbos bij een stenen huis zoals Huis te Linschoten horen Stinzenplanten. Dit zijn bol- en knolgewasjes die in het vroege voorjaar massaal in bloei staan. Dan is er nog geen blad aan de bomen en krijgen ze volop licht. Deze voorjaarsbloeiers worden al sinds de vijftiende eeuw gekweekt en bij voorname huizen aangeplant. In het parkbos rond Huis te Linschoten groeien onder andere dubbele sneeuwklokjes, bosanemonen en winter akonieten.