Dagje Fecamp

Cap Fagnet ligt aan de noordkant van Fagnet en is een klif  die 100 recht omhoog  uit de zee opdoemt. De route naar Cap Fagnet slingert zich steil omhoog en bij iedere bocht het je mooie uitzichten op de mooie uitzichten op de stad, de krijtrotsen en de zee.  Eenmaal boven op de klif hebben we genoten van het adembenemend panorama van de zee, mooie uitzichten op de Albast kust, de haven en de stad Fécamp. De Albastkust strekt zich uit over 130 kilometer. De bezoekers kunnen er prachtige witte kliffen, omzoomd met kiezelstranden, bewonderen De duizelingwekkende kalkkliffen van de Albastkust bereiken op bepaalde plaatsen een hoogte van 120 meter

Boven op de klif staat een oud kerkje. De la Notre-Dame de Salut [Kapel der zeelieden]. Het oude kerkje stamt uit de elfde eeuw. Het is nu een herdenkingsplek voor omgekomen zeelieden. Vroeger was bijna de gehele mannelijke bevolking van Fécamp visser. Bij het begin van de tweede wereldoorlog ontsnapten ze zo aan de inval van de Duitsers en konden pas 4 jaar later terugkeren. Mede door het ontbreken van deze mannen ontsnapte de stad ook grotendeels aan de vernielingen die aangericht werden door het Duitse leger. In 1942 begonnen de Duitsers op Cap Fagnet aan de bouw van een radarstation, als onderdeel van de Atlantic Wall (de verdedigingslijn langs de kusten die van Noorwegen tot Spanje reikte). Je ziet er alleen de zware betonnen funderingen. Het station werd echter nooit gebruikt. We hebben dara wat rond gewandeld en een tijdje op een grote kei zitten genieten van het uitzicht.

Boven op de klif staat een oud kerkje. De la Notre-Dame de Salut [Kapel der zeelieden]. Het oude kerkje stamt uit de elfde eeuw. Het is nu een herdenkingsplek voor omgekomen zeelieden. Vroeger was bijna de gehele mannelijke bevolking van Fécamp visser. Bij het begin van de tweede wereldoorlog ontsnapten ze zo aan de inval van de Duitsers en konden pas 4 jaar later terugkeren. Mede door het ontbreken van deze mannen ontsnapte de stad ook grotendeels aan de vernielingen die aangericht werden door het Duitse leger. In 1942 begonnen de Duitsers op Cap Fagnet aan de bouw van een radarstation, als onderdeel van de Atlantic Wall (de verdedigingslijn langs de kusten die van Noorwegen tot Spanje reikte). Je ziet er alleen de zware betonnen funderingen. Het station werd echter nooit gebruikt. We hebben daar wat rond gewandeld en een tijdje op een grote kei zitten genieten van het uitzicht en de zwevende parachutes.

Cap Fagnet ligt aan de noordkant van Fagnet en is een klif die 100 recht omhoog uit de zee opdoemt. De route naar Cap Fagnet slingert zich steil omhoog en bij iedere bocht het je mooie uitzichten op de mooie uitzichten op de stad, de krijtrotsen en de zee. Eenmaal boven op de klif hebben we genoten van het adembenemend panorama van de zee, mooie uitzichten op de Albast kust, de haven en de stad Fécamp. De Albastkust strekt zich uit over 130 kilometer. De bezoekers kunnen er prachtige witte kliffen, omzoomd met kiezelstranden, bewonderen De duizelingwekkende kalkkliffen van de Albastkust bereiken op bepaalde plaatsen een hoogte van 120 meter

Onze volgende bestemming in Fagnet: De abdijkerk van Trinité.  We parkeerde de auto en terwijl we naar de ingang liepen zagen we een mooie bruidspaar bij een hotel dat tegen de abdij aan gebouwd staat met hun gasten. De hele weg langs het hotel naar de kerk was een bloemenzee.  

Ik weet niet goed hoe ik de schoonheid van de De abdijkerk van Trinité en alles wat we daar zagen kan omschrijven. Maar op de computer vond ik deze informatie die ik wil delen:  Een blikvanger is de Abbatiale de la Trinité met een 65 m hoge stoere Normandische klokkentoren. Voor de abdijkerk ligt de ruïne van wat eens het hertogelijk paleis van de Normandische hertogen was. De abdijkerk van Trinité is één van de belangrijkste kerken in Normandië en 127 meter lang. Het is versierd met torenhoge torens, mooi afgewerkt buiten en rijkelijk versierd binnen. De kerk stamt uit 911 door Richard I. Deze bouwde de kerk voor het hertogelijke paleis. In de eeuwen die daarop volgende is de kerk uit gebouwd tot wat het nu is. Tegenwoordig heeft de abdijkerk door het meesterwerk van gotische kunst is de grandeur van een enorme kathedraal. De kerk heeft de uitzonderlijke lengte van 127 meter en is indrukwekkend hoog. Binnen heeft het interieurdecoraties uit de 15e en 16e eeuw die van bijzonder belang zijn. De abdij bezit tal van edelstenen. De kapel van de Maagd en het 14e-eeuwse gebrandschilderd glas, de overblijfselen van het 15e-eeuwse rood scherm, de 16e-eeuwse balustrades in Italiaanse stijl en een belangrijke baldakijn in verguld hout uit de 18e eeuw. De tabernakel van het kostbare bloed, het beeldhouwwerk van de Dormition of the Virgin, en de prachtige Renaissance-poorten die de kapellen rond het koor omsluiten. Overal waar je naar kijkt getuigd van liefde en kunst.

Rondom het enorme midden gedeelte van de kerk loopt een brede gang waaraan talloze kleine kapelletjes zijn gebouwd met daarin eeuwenoude graven. Achter de grote Baldakijn met de indrukwekkende gouden bogen was nog een kleinere kapel met een eigen orgel en preek gedeelte. Henk en ik waren diep onder de indruk van zoveel schoonheid en zo kunde. Gemaakt door mensenhanden in een tijd dat alle nog primitief was (in onze ogen) Vooraan in de kerk lag het graf van de hertogen van Normandië, Richard I en Richard II begraven. Graven van meer dan 1000 jaar oud.

                          Het graf van Richard 1 en Richard 2                                                                                                    Klok uit 1667

Het is een legende maar de abdij van Trinité en bijzonder indrukwekkend gebouw, vol schoonheid van eeuwen geleden. Wij hebben er van genoten en net als alle anders kerken in Frankrijk is het de hele dag open en kun je gratis naar binnen. Tot slot nog een paar foto's tussen de bloemen en zee