Na een koude nacht en een kille grijze ochtend zijn we na ons middagmaal in de auto gestapt om een ritje naar Valmont te rijden. Gelukkig deed werd de lucht wat helderder en in de loop van de middag werd de temperatuur weer aangenaam. Via een mooie afwisselende route over de heuvels en door bos en uitgestrekte landerijen, omlijst met mooie oude huizen en kleine dorpjes reden we zo’n 20 km het binnenland in. Het eerste wat we in Valmond tegenkwamen was een grote abdij omheint door een grote tuin. Toen we uit de auto stapte zag hen mooie zwarte bramen die hem toe riepen dat ze geplukt wilde worden en tja wat doe je dan.....
Midden in die tuin stonden twee enorme grote eeuwenoude bomen, een Amerikaanse eik en een beukenboom.
De abdij Notre Dame du Pre staat daar al vanaf de 12 e eeuw en is gesticht door Nicolas Estouteville, lord van Valmont als een familie plek voor gebed en begrafenisplek voor de familieleden. Later werd het een klooster en nu Is het nog steeds een leefgemeenschap van Benedictijnse zusters. In een expositie ruimte kwamen we twee stokoude zusters tegen. Wat had ik ze graag op de foto gezet, maar ik durfde dat niet zo maar te doen. Wat mij opviel was de soberheid van deze abdij. Het bevatte wel veel geschiedenis uit de voorgaande eeuwen. Mooi om te zien.
Valmont viel tegen, een gewoon stadje met niet echt iets bijzonders. Dus weer in de auto en richting de kust naar St Pierre-en-Port. Een piep klein dorpje aan zee. Op een parkeer plaats hebben we de auto geparkeerd en zij we 50 meter naar beneden gewandeld, ik achter mijn rollator, om een even van de zee te genieten. Al lopende naar beneden zagen we dat men bezig was met beton aan het storten aan de onderkant van de klif. Het was op dat moment stilstaande zee. Het moment tussen eb en vloed. De zee lag te glinsteren en iedere dag weer is het anders. Na een kwartiertje genieten omhoog naar de auto. Gelukkig dat ik mijn rollator bij me had. Maak het klimmen iets makkelijker.
In het dorp hadden we een bordje met Camping Les Falaises gezien. We zijn er even wezen kijken. Een mooie plek, met prachtige plekken en mooie chaletjes waaronder een paar met zicht op zee. Wel wat duurder dan we gewend zijn maar toch…. We houden het in gedachten
Nu is het avond en ik geniet van de rust. De dagen vliegen om. Soms vind ik het wel jammer dat we niet een dagje buiten in de zon kunnen zitten. Maar zoals we nu doen, rustige ochtenden en in de middag iets leuks, zorgt er toch voor dat we genoeg buiten zijn en we zien veel.
Reactie plaatsen
Reacties