Donderdag 13 Juni 24 graden.... Vandaag echt vakantie. Zonnig en we hebben we een heel bijzonder kasteel bezocht. We vertrokken tegen 11 uur om via mooie binnen wegen naar Tursac te rijden. In St Cyprien was men in het centrum bezig met de weg en kregen we een omleiding. We werden door allemaal hele smalle oude straatjes gestuurd en toen…was daar een helling van zeker tussen de 20 en 25%. Drie meter van boven stond Henk stil omdat we niet wisten waar we heen moesten. Toen Henk weer op wilde starten wilde de auto het niet en hij reed , heel zachtjes lichtelijk achterover geheld achteruit. Ik vond het doodeng en ben uit gestapt en wat bleek we zaten bijna tegen een stoep met daarachter een laagte. We konden niet verder achteruit. Henk is ook uitgestapt en we zijn op zoek gegaan naar iemand die bekend was met deze helling. Aangebeld bij het huis op de hoek, een aardige mevrouw deed open en zij wilde ons wel even helpen en tja… zei is niet anders gewend en zij reed de auto vlekkeloos naar boven. We hebben haar hartelijk bedankt en we konden verder.
In Les Eyzies zijn we even gestopt en hebben daar even de prachtige rots bekeken. Les Eyzies wordt ook wel de hoofdstad van de prehistorische mens genoemd worden: Nergens in de wereld zijn er zoveel prehistorische vondsten gedaan als in de directe omgeving van Les Eyzies, gelegen aan de oever van de rivier de Vézère. De prehistorische mens woonde in grotten en onder overhangende kalksteenlagen in de rotswanden die waren uitgesleten door de rivier Vézère. Opmerkelijk is dat de regio rondom Les Eyzies en de vallei van de Vézère vanaf 400.000 geleden tot op heden bewoond is geweest, zonder grote onderbrekingen! Een van deze prehistorische mensen is door de beeldhouwer Dardé in 1930 uit steen gehouwen. Zijn beeltenis staat op een kalksteenlaag in de rotswand bij het Nationaal Museum van de Prehistorie en domineert het centrum van Les Eyzies.
Weer verder naar de eind bestemming van deze dag … 3 km buiten de plaats Tursac waar eeuwen geleden een kasteel Forte de Reignac in de rotsen gebouwd is.
In een boekje las ik: Forte de Reignac: het kasteel in de rotsen. Dit kasteel is in het begin van de 14e eeuw gebouwd in de rotsen. Gebouwd onder de steile hellingen, rijst dit klifkasteel op uit de rots waarin het verborgen gebouwd is en het verbergt uitgestrekte schuilplaatsen onder de rots die sinds meer dan 20 000 jaar de fundamentele fasen van onze beschaving meemaakten.
Forte de Reignac is één van de honderden kastelen in de Perigord wat onder monumentenzorg valt. Maar het is meest geheime, vreemdste en mysterieuste van allemaal. Het kasteel is gebouwd onder een rotsklif en lijkt in de rots te zijn ingekapseld. Vanaf de buitenkant besef je niet dat het van binnen oneindig veel groter is dan van de buitenkant te zien is. De voorzijde verbergt indrukwekkende en zeer grote ondergrondse kamers en hoge kamers, de grote erezaal, de wapenkamer, eetkamer, woonkamer, keuken, slaapkamers, een kapel, ondergrondse gevangenis (vergeetput), en een kelder. Naast de natuurlijke bescherming van de rots heeft het kasteel ook veel verdedigingselementen: een poortgebouw, kanonnen en schietgaten. Er worden ook authentieke prehistorische voorwerpen tentoongesteld, die hier in de buurt ontdekt zijn. Het versterkte Huis van Reignac dat van een groot historisch belang is en slechts zelden voor het publiek toegankelijk was, is in april 2006 voor bezoekers opengesteld. In Frankrijk is het enige monument van het type "Klifkasteel" dat volledig intact is. Het is in een uitzonderlijk goede staat bewaard gebleven en is volledig met meubels uit die tijd gedecoreerd. In het kasteel staan authentieke voorwerpen uit de prehistorische tijd die ter plaatse ontdekt werden. In Frankrijk is het enige monument van het type "Klifkasteel" dat volledig intact is. Het is in een uitzonderlijk goede staat bewaard gebleven en is volledig met meubels uit die tijd gedecoreerd. Ontstaan 1307 Geklasseerd historisch monument, het is in de Périgord de meest vreemde, de meest geheime, de meest buitengewone en de meest mysterieuze kasteel ook. Gebouwd op een helling met uitzicht op de vallei van de Vézère, heeft Reignac alles geweten: sinds de prehistorie 20.000 jaar geleden gebruikten jagers deze uitgestrekte schuilplaatsen om zich te beschermen tegen de kou tot de middeleeuwen en de bouw van het kasteel.
We hebben genoten, drie uur lang hebben we rondgelopen en genoten van alles wat we zagen. Er was zoveel te zien en ze bijzonder. Het was alsof we terug stappen in de tijd. De keuken waar het vuur brandde en de groente en het brood voor een maaltijd klaar stond. De prachtige meubels, de rots muren en de plafond van uitgesleten rotsen. De trapjes naar boven, de rotskloof en de uitzichten over de rivier de Dordogne. De prachtig huiskamers en de slaapkamer van de barones. Overal hingen opgezette koppen van dieren. Het hele kasteel ademde de eeuwenoude geschiedenis. Nu ik dit schrijf is er maar een woord voor alles wat ik vandaag gezien heb. Bijzonder…Heel bijzonder.
Foltering en doodstraf van de middeleeuwen tot op vandaag.
Aan het einde van de rondreis door de geschiedenis was er een grot waarin is er een internationale tentoonstelling over het thema marteling en de doodstraf te zien. Na voorstellingen in Mexico, San Francisco, Tokyo, Madrid, Firenze is deze tentoonstelling te bezoeken in een nieuwe ruimte van het Versterkte Huis van Reignac. Deze verzameling van meer dan zestig authentieke foltertuigen, guillotines en gravures en schilderijen uit die tijd biedt een visueel overzicht van de verschrikkelijke geschiedenis van de wreedheden en de menselijke gruwel. De tentoongestelde instrumenten behoren er veel tot het verleden, maar andere, worden vandaag de dag nog altijd gemaakt en gebruikt. De tentoonstelling wil laten zien dat deze manier van machtsmisbruik een onmenselijke manier is, die niet meer gebruikt kan en mag worden. Ongelooflijk om te zien wat mensen kunnen verzinnen om je macht te misbruiken en mensen op een manier te straffen. Natuurlijk begrijp ik ook wel dat men toen andere ideeën over straffen had als nu en dat we nu misschien wel eens te soft zijn. Maar al die martelwerktuigen laten het tegenovergestelde zien.
Reactie plaatsen
Reacties