Donderdag 1 juni …. 26 graden... Toen ik vanmorgen om 7 uur opstond en naar buiten liep was de lucht grijs en het was fris. De stilte met daarin alleen het gezang van de wakkere vogels. Kopje thee en een beschuitje en de tijd even gedachteloos aan me voorbij te laten gaan. Mijn pijnlijke lichaam met wat oefeningen op gang brengen. Even een spelletje op mijn IPad. Voor mij … is dat een heerlijk begin van de dag. Na ons gebruikelijke ochtend ritueel zijn we in de auto gestapt met als doel Beynac-et-Cazenac. De grijze lucht was tegen negen uur alweer helemaal verdwenen en de zon scheen heerlijk in een lucht met mooie witte wolken. We reden via prachtige stille wegen met mooie uitzichten naar Beynac-et-Cazenac.
Ik Las: In het hart van de Zwarte Perigord, klampt zich vast aan een van de mooiste kliffen van de Dordogne-vallei, het middeleeuwse dorp Beynac-et-Cazenac, een van de mooiste dorpen van Frankrijk.
In Beynac-et-Cazenac lijkt het alsof de tijd heeft stilgestaan. Je waant je tijdens de wandeling door dit prachtige dorpje, in de middeleeuwen. De prachtige kronkelende oude straatjes, de oude huizen en niet te vergeten het indrukwekkende kasteel van Beynac, en een panoramisch uitzicht over de loop van de rivier en de dorpen en kastelen in de nabije omgeving is een bezoek meer dan de moeite waar
Het kasteel van Beynac-et-Cazenac….
Het is bekend dat er rond de 9e eeuw een kasteel is gebouwd op de rotsen van Beynac. Het kasteel, waarschijnlijk bestemd om over de Dordogne te waken, bestond al in de 9e eeuw, toen mensen uit het noorden de rivier opkwamen en ruzie zochten.
In de loop van de jaren zijn er huizen rond en aan het kasteel vast gebouwd. Het oudste deel van het kasteel is de grote slottoren. Het kasteel is een van de best bewaarde en meest authentieke in de regio en biedt een adembenemend uitzicht op de vallei en de rivier de Dordogne.
Onze ervaring is dat wanneer een dorp of stadje genoemd wordt als één van de mooiste dorpjes van Frankrijk er een rit naar toe altijd meer dan de moeite waard is.
Het was niet druk dus hoefde we niet te zoeken en konden we onze auto makkelijk kwijt. Op ons gemak hebben we door een straat met mooie oude winkeltjes, verschillende restaurant en mooie charmante huisjes naar het water gelopen waar we een tijdje op het muurtje hebben zitten genieten van het uitzicht over de Dordogne en het dorp dat tegen de berg is opgebouwd en daarboven het prachtige kasteel. Bij de bakker hebben we een Croissantje besteld en koffie/thee, buiten hebben we dat op hun piepkleine terrasje op zitten eten en zitten genieten van de prachtige huisjes en de vele bloemen en planten in de tuintje en langs de muren van de huizen.
De smalle steile straatjes die steil omhoog liggen naar het kasteel zijn eeuwen terug gemaakt van dikke keien en rotsstenen. Niet te doen met een rollator, dus helaas.
Terug bij de auto zag ik aan het einde van de parkeerplaats een bordje staan met daarop Chateau. Nieuwsgierig naar waar het ons zou brengen zijn we de bordjes gevolgd tot we boven op de berg het kasteel in als zijn glorie zagen schitteren in de zon.
Geparkeerd en we wandelde de poort door en …. we waande ons bijna in een openluchtmuseum. Met als verschil dat hier ook nog gewoon gewoond en gewerkt wordt. Ik had mijn stok gepakt in plaats van mijn rollator en zo kon ik een stukje door de nauwe en steile straatjes lopen naar het grote kasteel, dat boven het dorp uittorent.
We hebben niet het kasteel binnen bezocht, te veel trappen. Rond het kasteel ligt een mooie wandelpad waar je kan genieten van de prachtige uitzichten over de Dordogne en de Lot. Aan het eind van dat wandelpad staat een oud kruisbeeld. Op een bankje hebben we zitten genieten van het mooie weer en de vergezichten van de omgeving en het kasteel.
Rond half 3 waren we weer terug op de camping. aan het eind van de middag heb ik de computer op de buitentafel gezet en ben ik even aan het ‘werk’ gegaan. Het was warm. Plotseling begon het te waaien en hoorde ik regen druppels op het dak en aan paar minuten later werd de kraan boven wijd open gezet en viel het met bakken naar beneden. Het heeft zeker een uur vreselijk hard geregend. We zagen de banden van de auto in het water zakken. Met het licht aan en het harde gekletter op ons dak hebben we lekker zitten eten. De dagen hier vliegen om….
Reactie plaatsen
Reacties