Woensdag 14 Juni …29 graden... Een bijzondere en spannende dag… want het wachten was vandaag op het telefoontje van Kyra. Zij kreeg vandaag te horen of ze wel of niet geslaagd is voor haar VWO opleiding. Op de 21e huwelijksdag van haar vader en moeder. Dubbel feest. Om kwart over twee rinkelde de telefoon en JA .. Kyra is geslaagd. De vlag mag uit en de boeken kunnen de kast in. Ik was ontroerd toen ik het haar hoorde vertellen. Ben zo trots op haar. Nu ik dit schrijf heb ik haar cijfers gezien en deze zijn prima. Een goede start voor de toekomst. Ik had nooit gedacht dat ik me zo blij zou voelen nu is de foto’s zie waar ze stralend van geluk op staat met de vlag met daaraan haar schooltas in de hand. Later zag ik het filmpje dat ze gebeld werd en te horen kraag dat ze geslaagd is. Zo ontroerend. Fijn om te zien dat Tijn ook bij haar was. Samen die bijzondere moment delen.
We zijn vandaag de hele dag bij de caravan geweest. Vanmorgen heb ik ruim10 kilo was in de wasmachine gepropt en na een uurtje kon ik het schoongewassen er uit halen. Ales opgehangen en toen ik klaar was met ophangen (ondertussen wel even gezeten met een kopje thee) was wat ik al eerste opgehangen had al droog. Altijd weer geeft me dat een blij gevoel, was ophangen op een camping. Aan lijnen tussen een boom en een caravan, met de warme zon op je rug en na een uurtje er weer af halen en opvouwen.
Later in de middag zijn we een wandeling over den rond de camping gemaakt. De camping is mooi aan gelegd, veel bomen, planten, bloemen en bos. Erg mooi achter het zwembad, een mooi aangelegde tuin met prachtige grote cactussen. We zijn naar beneden naar de rivier gelopen. In de zomer kan je vanaf deze camping ook met kano’s de snel stromende rivier af varen naar Castelnaud al la Capelle. Varend zie je dan de kastelen van de Dordogne-vallei met verken de rivier in je eigen tempo en glijd langs stranden, traditionele Franse dorpjes en pittoreske bruggen. Men was bezig alles in gereedheid te brengen. Weer terug was ik doodmoe van mijn protesterende rug en voeten. Met een ijsje en onze voeten omhoog hebben we bij zitten komen. Ook Henk was moe… ja we merken wel dat we weer een jaartje ouder geworden zijn.
Reactie plaatsen
Reacties