Dinsdag 13 Juni … 27 graden ... De weersvoorspellingen voor vandaag waren gisteren 100 % regen. Nu is dit schrijf is het 12 uur. De ochtend is voorbij zonder één druppel regen. Wel is het bewolkt, maar het weer is heerlijk en ik zit gewoon buiten te typen. Buienradar geeft aan dat de zon rond 1 uur door gaat breken. We gaan het beleven. We gaan om half 2 naar Domme om daar de grot te gaan bezoeken.
Zes uur, de avond gaat beginnen. Vanmiddag zijn we om half twee in de auto gestapt en naar Domme gereden. Zeven km. schoonheid die langs me heel glijdt. Na wat gezoek vonden we een parkeerplek en zijn we de mooie steile winkelstraat door gelopen. De ingang tot de Grotten zijn midden in het centrum van Domme. Vlak bij de kerk. de ingang van de Domme grot is ligt onder de 17e eeuw hal waar je de toegangskaartjes in in het daar gevestigde VVV kantoor kan kopen. Bij de ingang aan de balie waar we het kaartje moesten kopen werden we teleurgesteld. De kaartjes verkoopster zag mijn rollator en schudde haar hoofd en zei iets onverstaanbaars. Ik liet mijn wandelstok zien. Weer nee. Uiteindelijk bleek dat ik 60 treden naar beneden moest lopen en terug natuurlijk ook 60 omhoog. In de grot is een wandeling van 450 meter waarin nog meer trappen, schuine delen, lage doorgangen zijn. Ik had gelezen dat er een lift zou zijn om je naar beneden te brengen maar deze lift is kapot. We besloten ter plekke om de Grot niet te gaan bekijken. Jammer want hij staat bekend als een ondergronds juweel, een ware schat van 450. Nu doe ik het maar met een paar foto’s van internet en een herinnering aan jaren terug toen we voor de eerste keer een grot gingen bezichtigen.
Hier onder een paar geleende foto's van internet van de binnenkant van re Grot die we alleen digitaal kunnen zien
We wandelde naar het prachtige balkon van Domme waar je uit kan kijken over de Dordogne. Maar bij het zien van een toeristen treintje besloten we om ons met dit mooie treintje een rondrit door Domme te gaan maken. Hobbelend en heen en weer schuddend door de vierkante wielen zaten we op een ongemakkelijk bankje te genieten van alles wat aan ons voorbij gleed. Een bijzonder ervaring. Ondertussen was de zon gaan schijnen en zagen we weer prachtige witte wolken. Nu is het 10 uur s ávonds, Henk sluit de buitendeur en we doen het licht aan. Weer is het zo dat de voorspelling dat we regen en onweer zouden krijgen aan ons voorbij is gegaan. Het was een heerlijke ontspannen dag.
Na onze treinroute zijn we naar het balkon gewandeld en hebben daar weer staan genieten van het uitzicht
Reactie plaatsen
Reacties