Maandag 12 Juni … 29 graden .... Het was vandaag een warme benauwde dag. Toen we vanmorgen opstonden hing de mist nog boven de heuvels maar tegen 9 uur brak de zon door. De ontbijttafel kon buiten gedekt worden en na ons ontbijt besloten we om een ritje te maken met als doel twee middeleeuwse dorpjes die wat minder in het toeristische gebied van de Dordogne lagen maar wel bekend staan al mooie middeleeuwse dorpjes. Via stille smalle wegen zijn we naar Daglan gereden. De natuur is hier schitterend en heel afwisselend.
Ik lees: Daglan is een prachtig middeleeuws plaatsje, gelegen in de vallei van de rivier Ceou. Dit plaatsje is vanwege haar gunstige ligging ten opzichte van de vallei van de Dordogne, een ideale uitvalsbasis voor het verkennen van deze prachtige streek. Hoewel Daglan wellicht wat minder bekend is dan plaatsjes als Castelnaud-la-Chapelle, La Roque-Gageac, Beynac-et-Cazenac, of Domme, doet het qua schoonheid niet onder voor deze plaatsjes.
Daglan ligt aan de mooie snel stromende rivier Le Céou. Daglan is ideaal gelegen in de vallei van de Céou in het zuidelijk deel van de Dordogne, op minder dan 10 kilometer afstand van de 5 mooiste dorpen van Frankrijk, kastelen uit elke periode in de geschiedenis en bijzondere tuinen en gevarieerde landschappen, in kleur, hoogte en vorm. Het dorp is ontstaan is de 12e eeuw en door de wijncultuur tussen de 15de tot de 18de eeuw werd ooit een welvarend dorp waar meer dan 1600 mensen woonde en werkte. In deze tijden van welvaart, werden er in Daglan mooie huizen gebouwd, en in de omliggende gehuchten : de Peyruzel en zijn kasteel, en het kasteel Pauliac ...
De wijnen worden geëxporteerd naar het land en nemen de boot naar de haven of Castelnaud Domme. Tot het einde van de 19e eeuw zijn de heuvels bedekt met wijngaarden. Toen veroorzaakte een epidemie op de wijnstok een grote ramp, 's lands rijkdom. Een leegloop van het platteland trad op, wat heeft geleid tot verwoestijning van de vallei. Vandaag de dag kunnen bezoekers, het raadhuis, de molen en de kerk en de prachtige oude herenhuizen zien, levende getuigen van een verleden succes.
We sloegen in het dorp een smalle zijweg in. Eén prachtig pad met mooie huizen, tuinen en uitzichten om jaloers op te zijn. De rust is die ik daar voelde was heel intens. Het pad leidde ons naar de rivier De Céou. Deze rivier is een rustige en kraakheldere zijrivier van de Dordogne. Op een mooie picknick plek aan het water hebben we op een bankje zitten genieten van een prachtige waterval die snelstromend en kletterend naar beneden zijn weg zocht.
Onze volgende stopplaats was 6 km verder in Saint Pompont. Saint-Pompont is een kleine landelijke dorp met een wirwar van steegjes rond de kerk en het kasteel. Er waren genoeg parkeerplekken in het centrum van het dorp, waar er kleine bruggetjes over de rivier zijn om het historische centrum te bereiken. Hoewel…de rivier… het ene wat wij zagen was een weelde van groene planten. Het centrum van Saint-Pompon is heel klein, er zijn maar een paar huizenstraten met smalle straatjes en mooie oude huizen met sierlijke deuren en ramen, verschillende huizen hadden een stenen trap waar de ingang van het pand is via een stenen trap aan de buitenkant van het huis. De tuin en de planten maken van de eeuwenoude huizen zeer fotogeniek. Via een mooie ronde poort liepen we naar de kerk. Lang geleden was deze poort een verdedigingspoort in het dorp waar men de de toegang tot Saint-Pompon controleerden.
Ik lees: De kerk van Saint-Jean-Baptiste in het centrum van het dorp is in romaanse stijl, met de open bogen rond de toren als meest opvallende kenmerk. Tegen de achterkant van de kerk zie je het kasteel van Saint-Pompon. Het kasteel is gebouwd in de 16e eeuw en is niet toegankelijk voor het publiek, maar u kunt het metselwerk rond de top van de toren bewonderen, waarin een decoratief patroon is verwerkt.
De deur van de kerk stond open en we zijn het donkere gat in gestapt. Binnen moeten onze ogen even wennen aan het weinige licht in de kerk. Het is een kerk die in zijn soberheid een juweeltje is. Mooie ramen en prachtige oude beelden. Iedere keer weer zijn we geraakt door de schoonheid van deze oude Godshuizen. Deze kerk staat er sinds 12e eeuw. Meer dan 1000 jaar lang komen daar mensen. Ik blijf het bijzonder vinden dat ik ook een paar voetstappen in zo’n eeuwenoud kerkje heb mogen en kunnen zetten.
Op de terug weg zagen we de lucht donker kleuren, terug op de camping begon het een beetje te regenen en hoorde we wat gerommel in de verte . Meer werd het niet.
Reactie plaatsen
Reacties
Mooie foto, veel plezier‼️