Rondrit door het mooie platteland van de Dordogne

 Onze rit door de Dordogne 

Tegen één  uur werd het droog en we besloten een autorit te maken. Einddoel Salignac Eyvigues  25 km vanaf de camping. Eén schitterende route over smalle weggetje door velden vol rijp graan, bossen, landerijen, hele kleine plaatsjes met mooie oude huizen en kastelen en overal heel veel bloeiend onkruid.

Onze eerste stop was in Saint Vincent le Paluel een oud vervallen kasteel. Dit 14e -eeuwse gebouw is zwaar beschadigd door de geschiedenis, meerdere malen verwoest en meerdere malen herbouwd. Het werd afgebrand door de Duitse SS in 1944. Het Château le Paluel is een historisch monument. Sinds 1927 heeft dit imposante gebouw zijn charme behouden: duiventil, fontein, kapel, ondergrondse gangen, waterput, grot...

Een paar km verderop zagen we  weer een mooie kasteel heel mooi op ons af komen. We zijn de weg af geslagen en reden langs het kasteel omhoog over een hele smalle en steile weg. Boven op de heuvel hebben we de auto geparkeerd en ben ik uitgestapt om een paar foto’s te maken.  Boven op de heuvel stonden een boerderij en een paar hele oude en piepkleine huisjes tegen elkaar aangeleund. De plek ademde een kalme rust. Fijn om daar even te zijn.

Weer verder met onze autorit. Dwars door het mooie platteland van Frankrijk reden we naar Salignac Eyvigues. Een mooie dorp met een hal uit de 13^e eeuw. We hebben de auto geparkeerd en een eindje door het oude en verlaten dorp gewandeld. We kwamen geen mens tegen.  Aan het begin van de steegjes  van Salignac  staan mooie Périgord-huizen uit de 13e en 14e eeuw . De oude straatjes in de warme kleuren van de lokale steen  leiden naar de markthal en de gotische kerk waarvan de kruisweg te bewonderen is. In de buurt van het kasteel was de Place de la Halle tot aan de Revolutie het centrale plein van het dorp: het hart van het winkelgebied waar de markten werden gehouden. In de omgeving of eromheen zijn vanaf de Middeleeuwen verschillende adellijke hotels gebouwd.

Na een half uurtje lopen en rond kijken gingen onze benen proteresteren, dus terug naar auto. Het was ondertussen 3 uur. Onze ‘truus’ werd op het dorp Carlux gezet. Tussen Salinac en Carlux zagen we nog twee mooie  kastelen staan. Ondertussen was Henk een beetje ongerust, hij zag de benzine meter onder de rode lijn zakken en  waar vind je in de in ‘the middle of nowhere’ een benzine station. Zo zuinig mogelijk rijden en dan maar hopen dat je niet stil komt te staan. In Carlux zijn we aan de voet van het oude kasteel van Carlux gestopt. Tegenover het kasteel ligt  de Mairie en daar zijn we informatie wezen vragen.  Zowel zij als wij  spraken geen andere taal maar met gebaren en een paar Engelse woorden kwamen we er toch uit. Zij gaven aan dat we in St Julian de Lampon moesten zijn en daar was wel een benzinestation.  Het werd spannend want dat ritje was 8 km mooie smalle weggetjes, schitterende uitzichten over de  heuvels en het goudkleurige graan en een paar km door een dicht bos met dennen bomen en een blauwe lucht met mooie witte wolken. Een spannende vraag was, redden we dat en wat als we hier stil komen te staan. Maar gelukkig kwamen we rijdend in het dorp en stopte we op het plein in het centrum. Ik ben uitgestapt en ben bij een restaurantje gaan vragen of zij ons de weg naar het benzinestation konden wijzen. Dan konden ze maar dat was nog eens 7.5 km rijden. Help… wat nu… Ja gewoon maar proberen en we zien wel. Weer een mooie route, met weer mooie vergezichten, en wel een beetje heel spannend. We hadden geluk aan het einde van de lage smalle weg die op een hoofdweg eindigde zagen we recht tegen over die smalle landweg een benzine pomp. We hadden het gered. Met een volle tank hebben we de laatste 5 km naar de camping gereden.