Woensdag 6 September 28 graden ... De dag begon grijs, pas tegen 11 uur kreeg de zon de ruimte. Het was niet koud dus konden we weer buiten ontbijten. Na de koffie zijn we een wandeling gaan maken over een smal pad door de duinen en over rotsen langs een prachtig natuurgebied. Soms was het wel even spannend, want de smalle paadjes zijn niet gemaakt voor rollators. Dan moest ik niet duwen maar tillen. Dat gaf niet want het uitzicht was adembenemend mooi. Ik stond boven op een duin en keek uit over de glinsterende zee die zich langzaam terug trok. Ik genoot intens van de zon, de zee en de lucht met dunne witte wolken.
Op de terug weg hoorde ik Henk, die over het smalle pad achter me liep, mijn naam schreeuwen. Ik keek en zag hem liggen. Gestruikeld…maar dan… Opstaan gaat niet zomaar, dan merken we dat we een bejaard echtpaar zijn, Na en aantal verwoede pogingen vond Henk de juiste manier om op zijn knieën te komen en kon ik hem overeind helpen. Weer terug op de camping waren we uitgeteld en de rest van de dag in de schaduw zitten genieten van deze heerlijke zonnige dag in september.
Elke avond ga loop ik naar zee om de zonsondergang te bekijken. Deze keer de zee opgewandeld, het was eb
en ik kon gewoon met de rollator heel ver op het harde zand over het stille strand lopen.
Reactie plaatsen
Reacties
Och goeie help. Heb pa er niks aan overgehouden? Gelukkig lukte het samen pa weer tot staan te brengen.