Maandag 2e Pinsterdag....Vanmorgen scheen de zon volop en gelijk na mijn douche beurt heb ik de was bij elkaar gezocht en ben ik deze in de wasmachine wezen stoppen. Ze hebben hier een wasmachine van 10 kilo en deze zat propvol toen ik mijn tassen geleegd had. Na een uurtje kon ik het allemaal ophangen en om half 2 lag alles weer opgevouwen in de kast. Een wapperende was aan de lijnen en de zon die het snel droogt. Een wasdroger kan daar niet tegen op. Dat vind ik altijd het leuke van wassen op een camping. Tegen half vier zijn we in de auto gestapt. Onze bestemming … La Roque Gageac 7.5 km vanaf de camping. Tijdens onze vijftigjarige huwelijksreis, alweer vijf jaar geleden zijn we daar ook geweest. Ik herinner dit bezoek aan dit stadje als een hoogtepunt. Dus we gingen graag nog eens terug om nogmaals te genieten van dit prachtige stadje aan de rivier de Dordogne.
Geschiedenis van La Roque-Gageac
In de omgeving van het plaatsje zijn verschillende voorwerpen gevonden die er op duiden dat de omgeving van het plaatsje al in de prehistorie bewoond is geweest. Ook zijn er Romeinse resten van een heirbaan en een Romeinse villa gevonden. Door de eeuwen heen werd de regio bedreigd door invallen van de Noormannen. Tijdens deze periode van dreiging schuilden de inwoners van het plaatsje in het fort dat in de hoge rots bij het plaatsje was uitgehouwen. De bouw van dit fort begon al in de twaalfde eeuw na Christus. Tot aan de zeventiende eeuw na Christus werd het fort alsmaar weer verbeterd, voordat het in de achttiende eeuw na Christus ontmanteld werd. Omdat dit fort volledig in de hoge rots werd gebouwd, was het nagenoeg niet te veroveren. In de middeleeuwen was La Roque-Gageac een bruisend havenplaatsje. De rivier Dordogne was namelijk een van de belangrijkste handelsroutes in de regio. Hierdoor vergaarde het plaatsje veel rijkdom, waardoor dit plaatsje tot op de dag van vandaag bekend staat als een van de mooiste dorpjes in de Dordogne.
La Roque Gageac bekend vanwege haar prachtige ligging aan de rivier Dordogne, is een prachtig oud stadje en het behoort bij de mooiste dorpen van Frankrijk. Het dorp La Roque-Gageac heeft, door haar zuidwaartse ligging, een bijna mediterraan klimaat. Als we aan komen rijden, zien we al van afstand de witte en okerkleurige gevels van het dorp in een langwerpig lint langs de oever van de rivier liggen, met daartussen palm-, bananen- en vijgenbomen, agave, cactussen en bamboe. Het stadje is gebouwd tegen de klif en via trappen en schuin oplopende steegjes kan je van het in de rotsen gehouwen fort, de tropische begroeiing en het kerkje die de vallei domineert genieten. Naast de kerk halverwege de klif bloeit een verbazingwekkende exotische tuin bestaande uit palmbomen, bananenbomen, agaves, vijgenbomen, cactussen, bamboe. De kleine steegjes leiden naar de voet van de klif, van waar je kan genieten van een prachtig uitzicht op de rivier. Vergeet, als je in La Roque-Gageac bent, niet omhoog te kijken. Daar vind je een fort in de rots, gebouwd in de 12e eeuw. De inwoners van het dorp gebruikten dit fort om in te schuilen in perioden van dreiging, tot het fort in de 18e eeuw werd ontmanteld..
De prachtige straatjes en de mooie gebouwen aan de rivier maken van La Roque-Gageac een plaatsje die je echt moet bezoeken wanneer je een vakantie doorbrengt in de Dordogne.
Helaas bleek dat een wandeling in het stadje zelf niet meer voor ons is weggelegd. De straatjes lopen steil omhoog en de vele oude stenen trapjes kun je niet beklimmen met een rollator. Onze benen en mijn voeten laten met felle pijn merken dat ze dit niet meer kunnen. Het confronteerde zowel Henk als mij met de stappen die we dit jaar terug hebben moeten zetten. Heel jammer, maar gelukkig konden we genieten van de rivier en de mooie uitzichten die we hadden. Op de rivier vaart een traditionele ‘gabarre’, een platbodem die vroeger werd gebruikt voor goederenvervoer over de Dordogne. Nu zijn dat rondvaart boten en we gaan nog een keer varen om de schoonheid van de rivier en de stadjes en kastelen vanaf het water te kunnen zien.
Op weg naar de camping reden we langs het kerkje in Vitrac en we zagen dat de deur open stond. De geschiedenis van dit sobere romaanse Église Saint-Martin de Vitrac gaat terug tot de 12e eeuw. De kerk heeft een sobere uitstraling en is mooi gerestaureerd. De klokkentoren stamt uit de 17e eeuw. We hebben de auto geparkeerd en zijn het kerkje binnen gelopen en daar even lopen genieten van de sobere schoonheid van het kerkje. Beseffend dat daar al bijna 1000 jaar mensen komen met allemaal hun eigen gedachten en gevoelens.
Reactie plaatsen
Reacties