Pinksterfeest… 31 graden...Toen ik vanmorgen wakker werd en naar buiten liep, was het al zeer aangenaam. Het beloofde een warme vakantiedag te worden. We konden buiten ontbijten en daarna via de IPad verbonden met onze kerk in Waddinxveen. Ik ervaar het als heel bijzonder dat je 1000 km van huis verbonden kan zijn met de gemeente waar je een thuis hebt gevonden. Onze dominee schrijft altijd een kernachtige samenvatting van zijn preek. Ik deel hem met wie het wil lezen.
Vandaag eerste Pinksterdag vieren we het geboortefeest van de christelijke kerk. Nu is elke geboorte een wonder, maar de geboorte van de kerk heeft iets speciaals. Een jong geboren baby pruttelt alleen nog maar wat onverstaanbare geluidjes, maar die jonge kerk van tweeduizend jaar geleden spreekt meteen allerlei talen. Tijdens het Pinksterfeest zijn veel buitenlandse Joden gekomen om dit oogstfeest te vieren. Nu vernemen zij iets nieuws: Toen het geluid weerklonk, dromden ze samen en ze raakten geheel in verwarring doordat iedereen hen in zijn eigen taal hoorde spreken (vers 6). Dit talenwonder is niet zomaar een trucje uit de hemel. Het dient een doel. Op zijn kortst gezegd, het doel is dat God mensen wil bereiken met het Evangelie. Het Pinksterfeest is dus niet alleen de geboorte van de kerk – het is van meet af aan ook een missionair feest. God bereikt ons doordat Hij onze taal spreekt. Die buitenlandse Joden horen het Evangelie in hun eigen dialect, dat is hun moerstaal. De taal waarmee zij zijn grootgebracht; het is de taal van hun hart. Bedenk, toen in 2007 de ‘Biebel in de Twentse sproake’ uitkwam was dat voor veel mensen uit Twente een bijzonder moment! Nu lazen zij de woorden van God in de taal van hun hart. Dichterbij kan God niet komen dan in de taal van je hart. Het hart is de plaats waar je diepste overtuigingen zich bevinden. Het is de plaats waar allerlei herinneringen opgestapeld liggen. In je hart komen teleurstellingen en verwachtingen samen. Gods Geest baant een weg naar het centrum van ons leven. Die buitenlandse Joden horen het Evangelie in hun eigen dialect, oftewel, de leerlingen van Jezus delen het Evangelie in de taal van de ander. Spreken wij deze taal en lukt het ons om in deze taal het Evangelie te delen? Dat zijn belangrijke vragen, wanneer wij het Evangelie delen met anderen. Of dat nu met een collega is, met iemand uit onze familie, een achterbuur of een christen-migrant. Pinksteren: is als een waterval, een stroom water die van boven komt: het water raakt de aarde raakt en schiet vervolgens ‘alle kanten op’. Dat is de beweging van Pinksteren. Het laat ons zien dat wij het Evangelie niet voor ons zelf kúnnen houden, maar dit – ieder op haar of zijn eigen manier – delen met anderen. Wij laten zien waar God ons hart geraakt heeft. Dat is taal die iedereen verstaat.
De warme zon zorgde ervoor dat ik vandaag nog in de schaduw bleef. Gelukkig is de jeuk al een stuk minder door de zalf en komen er geen nieuwe bulten mee bij. Aan het einde van de middag hebben we een rondje camping gelopen. Mijn plan was om op het wandelpad aan de overkant van de camping te gaan wandelen. Maar dikke donkere onweerswolken zorgde ervoor dat we op de camping bleven. De donkere luchten zijn langs ons heen getrokken. Het enigste wat het ons bracht was een aangename verkoeling.
Reactie plaatsen
Reacties