Vorige week werd ik gebeld door de Zonnebloem met de vraag of ik mee wilde naar Noordwijkerhout om daar in de Strandrups te stappen voor een ritje over het strand langs de zee. Natuurlijk JA… en wat een geluk, want de weersberichten gaven aan dat woensdag 28 augustus een zonnige warme dag zo worden. De strandrups… ik had er nog nooit van gehoord en heb op internet opgezocht wat me te wachten stond.
Ik las dat de Strandrups er is voor mensen met een lichamelijke beperking: slecht ter been of in een rolstoel. De chauffeurs zijn goed opgeleide vrijwilligers, die altijd in teams van twee personen het voertuig bemannen. Er kunnen 9 personen in de bus en deze rijdt met een snelheid van 5 km per uur over het zand langs de golven die af en aan stromen.
Onder een strak blauwe lucht en een uitbundige stralende zon vertrokken we met vier volle auto’s met gasten en vrolijke vrijwilligers we 12.15 uit Waddinxveen naar de Langevelderslag in Noordwijkerhout . Na een uurtje rijden waren we in Noordwijkerhout en volgde we de bordjes Langeveldse slag. Via een 2 kilometer lange weg reden we dwars door de prachtige duinen die lagen te schitteren in de zon, naar het strand. Het was er druk, volle parkeerplaatsen en heel veel fietsen sierde de randen van de weg en de grote parkeer plaats. Daarachter de prachtige duinen met mooie wandelpaden. Op de plek van bestemming, zagen we de Strandrups leeg op ons staan wachten. Wat een leuke bijzondere bus. Ik moest gelijk aan mijn dochter denken. Zo zou zij ook naar het strand kunnen om daar te genieten van de aanstormende golven, de zee en de mooie vergezichten .
Het was ontzettend druk aan het strand. Het was overal bijna 30 graden. De stralende vrijwel wolkeloze lucht, en een licht verkoelend windje zorgde ervoor het strand versierd was met van de zon genietende mensen en veel spelende kinderen die zandkastelen bouwde en in het water speelde. De strandrups kroop heel langzaam en alert op als die zo aanbiddende gasten over het zandpad naar het strand en de golven die eeuwenlang af en aan de kustlijn oprolt.
Langs de waterlijn hebben we in de kruipende strandrups zitten genieten van zon, zee en strand. Op een rustige plek stopte de bus en konden we uitstappen om het zand en de zee aan onze voeten te voelen. Wandelend achter mijn rollator heb ik intens lopen genieten van het uitzicht, de golven die over mijn voeten rolde, de zon op mijn huid en het intense gevoel van rust.
Ik voelde de tranen over mijn wangen, zoveel gevoelens en gedachten die als een dansend veertje uit mijn hoofd weg gleden. Even alleen maar NU…Een heel bijzonder moment. Weer terug op de plek waar we zijn ingestapt hebben we in een restaurant wat gedronken en gezellig onder een grote parasol met elkaar zitten kletsen.
Reactie plaatsen
Reacties