Zaterdag 3 Juli ... 7 uur … Wakker, gehoorapparaat in en… kletterend hoor ik de regen op het dak vallen. De lucht is loodgrijs. Wat een verschil met gisteren. Met een kopje thee ga ik een spelletje doen, ga ik lezen, ga ik de krant op mijn Ipad lezen en ga ik terug naar bed waar Henk onafgebroken ligt te pitten. Ik wil lezen maar het wordt doezelen. Ondertussen was het bijna 10 uur toen Henk langzaam wakker werd. Het was eigenlijk wel gezellig, we luisteren naar de regen op het dak, samen warm onder de dekens beetje liggen suffen. Tegen 11 uur besloten we te gaan ontbijten. Op ons gemak daarna gewassen, aangekleed, opgeruimd en zo was de ochtend met omgevlogen. Omdat ik een aantal PGB zaken moest uitzoeken en berekenen, ben ik aan de slag gegaan. Ondertussen was het buiten droog geworden en zagen we weer zakdoekjes blauw verschijnen. Schoenen aan en op pad! Het was heerlijk buiten alles rook fris en overal zag je de regendruppels glinsteren aan de takken van de bomen. We hebben lopen genieten van de enorme rust en de prachtige beelden van de natuur, de bloemen, de lucht, de heuvels en dalen en de mooie loop van de rivier de Loire. Ik geloof dat als je deze wandeling 100 x doet, je iedere keer weer verrast wordt.
Genieten van het uitzicht vanuit ons slaapkamerraam
Maar...Het lopen viel tegen, mijn rug protesteerde flink en liet duidelijk voelen niet blij te zijn met de afdaling naar de rivier en daarna de heuvel weer op terug naar de camping. Deze keer had ik de stok mee genomen, leek me makkelijker, maar niet zo’n goed idee, bij de volgende wandeling toch maar weer de rollator. Henk liep ook moeilijk, maar omdat lopen beter is dan zitten doen we het gewoon ook al protesteert ons lijf. We lachen er maar om, we zijn nu eenmaal twee oudjes met af en toe een krakkemikkig lijf, die ondanks dat genieten van hun vakantie.
Uitzicht vanaf een kampeerplek op de camping
Reactie plaatsen
Reacties