Mijn opa die heeft een grote rol in mijn leven gespeeld. Opa was mijn held. Hij was bijna ieder weekend en alle feestdagen bij ons. Ik was stapelgek op hem. We gingen samen boodschappen doen voor mijn moeder en kaas halen op de markt. Ik ging graag bij hem logeren en genoot van zijn aandacht. Hij gaf mij heel veel waardering en liefde. Als ik een liedje zong kon ik het beste zingen van iedereen en mijn tekeningen vond hij kunstwerken. Hij zag in mij een danseres, een verpleegster en wat al niet meer. Ik heb heel veel goede en mooie herinneringen aan hem en gelukkig is hij oud geworden. Opa stierf toen toen ik 44 jaar oud was op 84 jarige leeftijd. Wat een rijkdom, om zo lang van je opa te kunnen en mogen genieten.
Opa Cornelissen eerste vrouw en de moeder van mijn vader was Oma Aaltje. Zij stierf in 1941 op 38 jarige leeftijd. Opa bleef achter met 8 kinderen en een paar jaar later trouwde hij met Oma Corrie. Ik heb veel fijne herinneringen aan Opa Cornelissen. Hij las graag en veel, en hij had een levenswijsheid die ik ook graag wilde hebben. Opa was een in mijn herinneringen een man die altijd blij was, nooit mopperde. Hij had het niet makkelijk, was zwaar astmatisch, maar hoe benauwd hij het soms ook had ik heb hem nooit horen klagen. Opa is overleden toen hij 84 jaar oud was. Ik zag dat hij benauwd was, dan ging hij met zijn armen om de achterkant van zijn stoel zitten. Opa was een gelovige man, de dag voor hij stierf waren Henk en ik met mijn vader en moeder bij hem op bezoek in het ziekenhuis, het ging niet goed met hem. Toen de dokter kwam en deze voorstelde om iets te te gaan doen zie opa...Nee dokter... we doen niets meer want deze jongen gaat hemelen.
Reactie plaatsen
Reacties