Vandaag begon de dag grijs en er regende een beetje. Gelukkig werd het om een uur of elf droog. Op ons gemak hebben we onze dag gestart. Na ons ontbijt heb ik heerlijk zitten kleuren iedere keer als ik op keer genoot ik van het uitzicht dat we hebben. Na de koffie schoenen en jas aan en naar buiten. Met mijn fototoestel in mijn ene hand en in mijn andere hand mijn steunpilaar… mijn wandelstok. Een wandeling rond de camping, ontdekken waar we de komende 4 weken verblijven. De camping lig midden in de heuvels van de Perigord. De omgeving van de camping is heel landelijk, smalle paadjes met mooie vergezichten. We genoten van de mooie landerijen de bezaaid zijn met veel kleurige bloemen en planten en een paar mooie oude huizen. Bovenop een heuvel zagen we een mooi oud huis liggen, we wandelde de heuvel op en bewonderde het huis en de tuin. Een grote Ammarilles trok onze aandacht en we liepen er heen om er een foto van de maken. De eigenaars van het huis zagen ons en kwamen naar buiten en met wederzijds gezoek naar Engelse woorden en zinnen hadden we een erg leuk gesprek. Wat bleek, de mensen die we spraken hebben ooit de Camping Les Nauves waar we nu verblijven opgestart en jarenlang waren zij de baas. Terug naar de camping konden we de bloemen niet zomaar voorbij lopen. We plukte een bos en nu staat er in volle glorie een prachtig boeket op onze tafel. In de middag kreeg Henk last van zijn ogen. Gaandeweg werd het erger en nu ziet hij bijna niets meer en heeft hij pijnlijk brandende ogen en een waterneus. Ik heb heerlijk gekookt, asperges met ham en ei, hij vond het heerlijk maar zag niet wat hij at. Zelfs de afwas kon hij niet doen. Ik ben net een blinde vink zegt hij. Ik hoop wel dat het morgen een stuk minder is. Het kan zijn dat het komt door de bos bloemen die hij heeft gedragen en dat hij met die handen in zijn ogen heeft staan wrijven. Tijdens de afwas begon het op het dak te kletteren, een fikste regenbui met een paar donderslagen. Deze dag had een nat begin en een nat eind.
Deze schapen lopen op de grasvelden en heuvels waar we op uit kijken.
Reactie plaatsen
Reacties
Wat ontzettend vervelend dat papa zo mist van zijn ogen had. Een enkele keer heb ik het ook wel eens zo erg en wat bij mij dan helpt is mijn oog letterlijk uitspoelen met water gewoon een glas water nemen en tegen jou ogen aanhouden zodat het water over je gezicht heen loopt en dat gewoon een paar minuten te doen en veel knipperen en dat wilt met mij helpen maar ook niet altijd hoor maar meestal is het geen wat er voor zorgt dat het zo erg is het dan wel uitgespoeld hij zou het allicht kunnen proberen in het vervolg. Heel veel sterkte ermee in ieder geval Hopelijk blijft het hierbij verder fijn dat jullie een wandeling hebben kunnen maken. Ik heb trouwens een app aangeschaft waarmee ik weer kan typen deze maakt tenminste geen fouten het kost wel wat geld maar dat is één keer per jaar en dan kan ik zowel op mijn telefoon als op mijn iPad mijn teksten inspreken zonder dat er fouten in komen. Nou dat had ik er wel voor over hoor!