Uitstapje naar Monpazier

Ik las: Monpazier ligt in de mooie streek tussen de Dordogne en de Lot en is de mooiste bastide dorpen in de Périgord. (Bastide is een Franse benaming voor een aangelegde en versterkte nederzetting. Typerend voor de bastide is een rechthoekig stratenpatroon naar Romeins voorbeeld rondom een centraal marktplein. De bastide als bouwvorm werd ontwikkeld door de Tempeliers. In onontgonnen gebieden gingen deze nieuwe steden bouwen. ) Monpazier is gesticht onder Engels gezag van koning Edward 1 in 1284. Het is een bijzonder goed geconserveerd middeleeuws stadje, door de Franse overheid ingedeeld bij de grote nationale monumenten. De vestingstad Monpazier heeft een schitterend plein, met bogen versierd, waarop een mooie houten markthal pronkt. De aangrenzende woningen dateren uit de dertiende eeuw. De huizen geven het plein met hun door klimrozen begroeide gevels een charmant tintje. In de smalle steegjes en straten zijn veelal ateliers en antiekwinkeltjes te vinden. Verder worden er nog veel oude ambachten uitgevoerd. De kern van de stad ademt nog altijd de sfeer uit de dertiende eeuw uit. Monpazier wordt in brede zin het mooiste vestingstadje van de Périgord en wordt beschouwd als de best bewaarde bastide van Frankrijk.  

Na de middag scheen de zon waterig en zijn we in de auto gestapt. Via een mooie rustige route zijn we naar Monpazier gereden. Onderweg begon het te regenen. Maar eenmaal in Monpazier was het weer droog en brak de zon weer door. Op ons gemak hebben we  lopen genieten van het mooie plein, de prachtige rozen die we overal zagen bloeien, de huizen, de kerk en de oude  straatjes en mooie winkeltjes.  Je waant je even in de middeleeuwen. Het was er heerlijk rustig. Misschien niet zo fijn voor de mensen die daar hun brood  moeten verdienen, maar wel voor ons, want je kan veel beter je foto’s nemen.  Op een muurtje hebben we in de zon en een poosjes zitten uitrusten. Ik heb zitten genieten van het prachtige uitzicht op de heuvels. Terug naar de auto begon het ineens te plenzen. Gelukkige waren we al dichtbij de auto. We reden zonder ‘truusje’ terug naar de camping en bijna bij de camping raakte we de weg kwijt en we  ‘verdwaalden’. ‘Truus’ ingeschakeld en zij leidde ons dwars door  een bos over een smal pad terug naar onze caravan.