Een zonovergoten dag met een donkere rand

Gepubliceerd op 30 mei 2022 om 23:20

Maandag 30 mei..... Vandaag zijn we verhuisd naar een andere caravan. Groter en een veel ruimte om ons heen. Een trap waar we makkelijk op kunnen en een plek waar Henk zijn auto zonder gedoe neer kan zetten. Daarom een dagje verhuizen is echt de moeite waard. De hele ochtend en een groot deel van de middag er mee bezig geweest om te verhuizen van caravan 48 naar caravan 44. Bed afhalen en alle vakantie bagage uit de kasten in een koffer of tas om100 meter verder alles weer uit de koffer en tas weer in de kast te stoppen en het bed weer op te maken. De zon scheen heerlijk en regelmatig gingen we even zitten genieten van het heerlijke weer. 

Tegen  5 uur ging de telefoon van Henk. Mijn broer belde ons om te vertellen dat onze zwager overleden is. Hij en mijn zusje hadden heel veel pogingen gedaan, ze kregen geen contact.  Door de verhuizing hebben we de telefoons niet gehoord. Echt balen!!!

Vanmorgen om 10.45 is hij ingeslapen. Ik heb gelijk mijn zusje via face time gebeld, samen gehuild, gepraat en geluisterd en met een machteloos gevoel haar pijn en verdriet zien. Op dat moment baalde ik dat ik hier bijna 1000 km van haar ben. Ik zou haar willen vasthouden, voor haar willen zorgen, er voor haar zijn. Morgen ga ik met de reisverzekering regelen dat we zondag naar huis gaan, we mogen in de caravan van vrienden in Voorthuizen. Volgende week dinsdag is de uitvaart en woensdag reizen we dan weer terug naar ons vakantieadres.  Het is een vreemd gevoel. Genieten van de zon, de mooie omgeving en verdrietig dat we afscheid moeten nemen van onze jongste zwager.  

Reactie plaatsen

Reacties

Suzanne Hetyey
2 jaar geleden

Gecondoleerd en sterkte

Sophia
2 jaar geleden

Lieve Henk en Alie, ik heb net jullie blog gelezen. Wát verdrietig en moeilijk om nu in Frankrijk te zijn. En een hoop geregel om met de trein naar NL te komen om bij de uitvaart te kunnen zijn. Het is wel fijn dat zijn laatste wens nog uitgekomen is. De uitvaart zal moeilijk zijn en ook om daarna weer terug te gaan en dan de machteloosheid van het niet kunnen troosten en helpen los te laten. Ik wens jullie veel sterkte met alles. Liefs en een knuffel Sophia