Dierbare herinneringen

Gepubliceerd op 25 oktober 2018 om 08:31

Nieuwe Schoenen?....

Elf jaar oud en ik ging met mama naar het dorp  om  een nieuwe jurk en nieuwe schoenen kopen. Ik had paar hele mooie donkerbruine suède flatjes met een mooie gesp in de etalage zien staan en had daar mijn zinnen opgezet. En dat vertelde ik gelijk tegen de verkoopster. Ze werden gehaald. Maar dat had mama niet in haar hoofd. Ze wees me een paar degelijke bruine  stappers met veters. Daar had ik wat aan.   Maar nee… die wilde ik niet… Er werd een stapel andere schoenen gehaald, allemaal degelijk met veters. Nee…stampvoette ik, die wil ik niet…. Ik wil ze niet passen. Ik wil die bruine flatjes.  Ik werd boos en weigerde halsstarrig. Mama verloor haar geduld en werd ook  boos. De  winkeljuffrouw zei, dat het leuk was dat ik zo’n eigen smaak had. Mamma werd nog bozer op mij.  Eerder die middag had ik al strijd met haar gehad over de jurk. Ik had zo’n mooie  gezien, licht blauw met stroken en een petticoat eronder  en een hals met een mooie rolkraagje. Op die jurk zaten allemaal kleine knoopjes langs het kraagje en het had een brede ceintuur en een hele wijde rok.  Mama zei  dat ik hem niet kreeg. Hij was te duur, ze  kon hem niet betalen en ik was niet de enigste die nieuwe kleren moest.  Ik werd boos, ik wilde die anders  jurk niet. Die was veel minder mooi. Onder protest gaf ik toe.  En toen  weer die schoenen. Ik moest en zou die flatjes  en niet die lelijke veterschoenen die mijn moeder wilde.  Ik bleef weigeren. Mama stelde me kort en krachtig voor de keus. Je krijg geen flatjes, dus je kan kiezen, deze schoenen en ze hield een paar donkerbruine veterschoenen die goed gepoetst konden worden omhoog ,  of niets. Dan niets!!!  zei  ik en ik liep boos de winkel uit. Mijn moeder en de winkeljuffrouw  verbouwereerd achter me latend.  Die hele zomer heb ik geen nieuwe schoenen gehad en heb ik op mijn gympen gelopen. Ik heb er nooit over geklaagd. Ik had mijn keuze gemaakt en daar was ik trots op.  Voor mijn verjaardag) kreeg ik van opa de felbegeerde flatjes. Ik was zo blij  met dat cadeau en ik heb er met heel veel trots  op gelopen tot ze helemaal versleten en te klein waren.

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb