Maandag 6 juni....Rustig wakker worden en op gang komen om tegen half 12 naar mijn broer te gaan die een vakantiehuis op camping de IJsvogel heeft. Na de koffie en lunch zijn we in de auto gestapt om naar mijn zus te gaan om daar afscheid te nemen van onze dierbare zwager. Het was goed om bij haar te zijn.
Dinsdag 7 juni..... Om half een stapte we bij mijn broer in de auto en reden we naar de Beatrixkerk in Ede. De herdenkingsdienst was vol van liefde en verdriet. Mijn zwager was nog te jong, 65 jaar oud en dan al afscheid te moeten nemen doet zoveel pijn.
Indrukwekkend waren de woorden van mijn zus, haar dochter en haar kleinkinderen. Ze deelden iets van hun kostbare herinneringen over wat mijn zwager voor hen had betekent, en hoeveel liefde hij aan hen heeft gegeven. Het koor waar hij lid van was, zijn teambegeleider van school waar hij onderwijzer was, vertelde ons wat mijn zwager voor hen betekent had.
In mijn klinkt nog steeds het lied dat gezongen werd nadat mijn zus had verteld wat haar man voor haar heeft betekend…
EEN TOEKOMST VOL VAN HOOP
In de nacht van strijd en zorgen
kijken wij naar U omhoog,
biddend om een nieuwe morgen,
om een toekomst vol van hoop.
Ook al zijn er duizend vragen,
al begrijpen wij U niet,
U blijft ons met liefde dragen,
U die alles overziet.
U geeft een toekomst vol van hoop;
dat heeft U aan ons beloofd.
Niemand anders, U alleen,
leidt ons door dit leven heen.
U heeft ons geluk voor ogen.
Jezus heeft het ons gebracht.
Mens, als wij, voor ons gebroken
in de allerzwartste nacht.
U bent God, de Allerhoogste,
God van onbegrensde macht.
Wij geloven en wij hopen
op het einde van de nacht.
Dit lied, deze woorden troosten, willen kracht geven en helpen om het verlies te kunnen dragen. Ook al zijn er duizend vragen en begrijpen wij het niet. God blijft ons in liefde dragen, ook in de allerzwartste nacht.
In de preek stond de trouw tekst van mijn zus en zwager uit 1 Korinthe 1 vers 13 centraal … En nu blijven Geloof, Hoop en Liefde, deze drie, doch de meeste van deze is de liefde. Zijn liefde die je omringt en troost biedt, rust geeft en uiteindelijk alles overwint.
Na de herdenkingsdienst reden we naar de begraafplaats. Vol gebed en gevoelens liep ik achter de kist naar het graf. Ik voelde mee met mijn zus, die haar man los moest laten. Veel te jong, alleen verder. Het doet pijn om te weten dat zij alleen verder moet. Ik hoop en bid dat er mensen zijn, dicht om haar heen, die er voor haar zijn en dat ik haar tot steun mag zijn.
Reactie plaatsen
Reacties
Trieste onderbreking van jullie vakantie, maar voor je zus/zwager wel fijn dat jullie aanwezig konden zijn bij z’n afscheid. Sterkte allemaal!
Ik vind het fijn voor jullie dat het ondanks jullie vakantie gelukt is naar de Begrafenis van ome Jack te te gaan. Ik vond het een hele bijzondere dienst. De preek sprak me erg aan en zoals je zegt hebben tante Marja en de kinderen prachtige woorden over ome Jack te horen. Ook goed om te horen hoe ze op zijn school hem als mens ervaarden, heel bijzonder!
Sterkte met de verwerking van het verlies