Zomaar wat gedachten en gevoelens rond de verhuizing van de ‘De Rank’……. Vandaag was het voor onze kerkelijke gemeente ‘De Rank’ een hele bijzondere dag. Een dag van afscheid en een dag van een nieuw begin. Op 2 April 1997 (als ik me goed herinner) is in de Remonstrantse kerk in Waddinxveen ‘de Rank’ gestart. Henk en ik kerkten toen al een paar jaar in Zevenhuizen. Een fijne gemeente maar we miste de spontane contacten van onze kerkelijke broeders en zusters wanneer je op de markt liep of boodschappen ging doen. Na een paar weken gingen we een keer naar de dienst in de Remonstrantse kerk en het voelde als thuis komen. We hebben ons laten over schrijven. Een jaar later was de Rank zo gegroeid dat er een andere ruimte gezocht moest worden en dat werd het Coenecoopcollege. Met veel plezier hebben wij jarenlang daar de diensten bezocht totdat een paar jaar geleden onze gezondheid de diensten te zwaar gingen vinden. Mijn gehoorverlies en de tinnitus kon de wisselende geluiden niet meer aan en de reuma protesteerde met pijn en vermoeidheid. De zondagen waren voor mij geen rustdagen meer. Niet meer naar de kerk gaan vond ik één van de moeilijkste beslissingen die ik heb moeten nemen. Want niet meer in de kerk komen betekende voor mij geen deel meer uitmaken van de gemeente waar ik me zo verbonden mee voelde. Het betekende ook weinig of geen contacten meer met de mensen waarmee ik me verbonden voelde. Luisterend naar de kerkdiensten via YouTube kwam ik er achter dat ik veel meer hoorde. Dat ik de dienst veel beter kon volgen. De preken kregen weer een betekenis. Henk en ik zijn nog altijd heel betrokken bij de gemeente, ook al is dat voor anderen onzichtbaar.
2 April 1997 - 2 Juni 2023
vanaf 9 juli 2023 de Rank in de Ontmoetingskerk
Gisteren vierde we het afscheid van kerk zijn in het Coenecoopcollege met een High Tea. We wilde het niet missen. Toen we binnen kwamen en we de lange tafel met allemaal lekkers zagen in een volle zaal met mensen was ik ontroerd. Ook al kwam ik niet fysiek meer in het gebouw. Het voelde nog altijd als mijn ‘kerk’. Ik was daar om afscheid te nemen van een plek, waar ik God ontmoette, waar ik veel geleerd heb, waar ik me verbonden voelde, waar ik kon huilen en kon lachen, waar ik jarenlang kwam met vreugde en verdriet. Het gebouw waar zoveel ruimte was voor alles wat een kerkgemeenschap wilde vieren. Deze allerlaatste keer heb ik zitten genieten van de verbondenheid die voelbaar was. Het was een fijne manier om afscheid nemen van de plek die 25 jaar ons kerkgebouw is geweest.
Als afsluiting hebben we zitten genieten van het jaarlijkse optreden Frank en Vroom. De ‘Mannen in de overgang’ waren op vakantie en bespraken op een komische manier het wel en wee van onze gemeente en de overgang van oud naar nieuw. Overgang naar het onbekende roept veel vragen op.
Vandaag tijdens de laatste dienst die in het teken stond van afscheid nemen en opnieuw beginnen vertelde de dominee over Mozes die van God de opdracht kreeg op met het volk verder te trekken. Mozes zei tegen God Als U niet zelf meegaat, laat ons niet verder trekken. Dit geldt voor ons ook. Wanneer God niet met ons mee gaat, wanneer we Hem niet toelaten in ons leven, dan doe je jezelf, (ook al zie je dat misschien niet) tekort.
In mijn leven heb ik veel moeten opbouwen en later weer moeten afbreken en loslaten om weer opnieuw te beginnen. Mijn levenslessen hebben me geleerd dat afbreken heel veel pijn kan doen, maar met steun van mijn geloof leerde ik dat los laten ruimte geeft om weer iets nieuws op te bouwen. In een van de moeilijkste periodes in mijn leven las ik: Dat wat je los laat komt naar je toe. Deze levenservaringen geven wijsheid en inzicht en het verrijkt je leven. Ik bid en hoop dat de verhuizing naar de Ontmoetingskerk een rijke levensles mag worden in de groei van onze gemeente. In mijn hoofd zingt het:
“Ga met God en Hij zal met je zijn, jou nabij op al je wegen, met zijn raad en troost en zegen. Ga met God en Hij zal met je zijn”. Voor ALTIJD en EEUWIG!!!
Reactie plaatsen
Reacties
Prachtig verwoord Alie van Dijk. Met vallen en opstaan eer gemeente die er wil zijn zoals bedoeld.
Dank je wel voor deze inspirerende blog!
Dankjewel Alie voor hoe je dit onder woorden brengt. Ik ben dankbaar voor wat De Rank mij heeft gebracht. De toekomst is spannend, maar we vertrouwen op de leiding van onze Heer.
Wat heb je dat goed uitgelegd Alie, een plek waar lief e leed gedeeld wordt, samen zijn we Gods gemeente, of je nu thuis mee verbonden bent of in een kerkgebouw, we gaan met God, Hij zal met ons zijn!