Zondagochtend zeven uur. Ik zit buiten op het balkon. De thermometer staat al op 22 graden. Alles ademt nog rust. Ik hoor de vogels kwetteren en als ik omhoog kijk zie een blauwe lucht met kleine witte wolkjes. Ik geniet...en denk aan terug aan de heerlijke vakantie in Vitrac. Ik voel bijna een soort heimwee naar die heerlijke rustige stille dagen. Vakanties zijn mijn rustpauzes. Mijn energie-tank. Thuis is er altijd wel wat, wat mij leeg zuigt, maar daar niets... leven op het moment. Genieten van de kleine dingen en van elkaar. Natuurlijk weet ik dat ik dat thuis ook moet doen... leven op het moment. Maar hoe doe ik dat als er zoveel op je af komt…
Eind van de ochtend zit ik weer op het balkon. Om tien uur hebben we op de TV de kerkdienst van De Rank gevolgd. Voor het eerst in de Ontmoetingskerk. De kerk waar we vanaf vandaag de diensten gaan beleven. Het was voor mij wennen. Het holle geluid was een aanslag op mijn gehoor. Na de kerkdienst hebben we een rondje 'Petteplas' gelopen. Iedere keer weer genieten van het uitzicht en de nijlganzen die daar rond scharrelen. Een aantal jaar geleden waren er vooral eenden, maar die zijn allemaal verjaagd door de nijlganzen. Het is een warme dag, de thermometer staat op 31 graden. Ons balkon ligt tot een uur of 2 in de schaduw. Heerlijk buiten zitten lezen. Maar na een half uur….. Het geronk van de voorbijrijdende auto’s zijn een aanslag op mijn gehoor, en de tinnitus laat weten dat het teveel is en gaat steeds harder piepen, brommen, suizen en ronken. Ik word er dood moe van en ga weer naar binnen. Na onze warme maaltijd ga ik een uurtje naar bed om de loodzware vermoeidheid die de warmte en overbelasting van mijn oren even een uurtje rust te geven.
Nu is het avond, onweer en regen hebben de ergste warmte weg gejaagd. De thermometer geeft 25 graden aan en de bewolkte lucht laat af en toe het zonnetje zien. Op deze hoog zomerse zondag in Juli 2023 beschrijf ik zomaar een zondag.
Reactie plaatsen
Reacties